Pożegnanie Księdza Roberta
21 sierpnia 2011
"Każde powołanie... w swojej najgłębszej warstwie jest tajemnicą,
jest Darem, który nieskończenie przerasta człowieka...
Powołanie
jest tajemnicą Bożego wybrania:
Nie wyście Mnie wybrali,
ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to,
abyście szli i owoc przynosili…”Dlatego też, Drogi Księże Robercie,
rozumiemy, iż wolą Bożą było poznać Ciebie
i wolą Bożą jest, by poznali Ciebie inni.
Dziś dziękujemy dobremu Bogu
za 9 lat Twojej posługi kapłańskiej w naszej parafii,
a szczególnie wyrażamy wdzięczność Bogu
za to, że Tobie powierzył opiekę nad naszą wspólnotą
Grupy Odnowy w Duchu Św. „Wypłyń na głębię”.
Dałeś nam się poznać
jako wspaniały kapłan i cierpliwy przewodnik.
Pragniemy Ci podziękować
za twoje świadectwo żywej wiary,
za piękne słowa, kierowane do nas podczas homilii
i konferencji wygłaszanych na spotkaniach modlitewnych;
za Twoją obecność na czuwaniach i adoracjach
przed Najświętszym Sakramentem,
za zaangażowanie w organizowanie
Ostrołęckich Spotkań Charyzmatycznych, Dni Ciszy,
Dni Skupienia i Rekolekcji Ewangelizacyjnych.
Znaleźliśmy w Tobie, Księże Robercie,
prawdziwego przyjaciela, który rozumie nasze troski,
dzieli z nami radości,
a kiedy dopada nas znużenie,
potrafi porwać swoim prawdziwie młodzieńczym
entuzjazmem, by nie zgubić żadnej owieczki.
W naszej pamięci pozostaną wspólne spotkania,
wycieczki rowerowe, wyprawy na kajaki,
wędrówki po górskich szlakach,
gdy okrywaliśmy piękno gór, lasów i jezior,
- dzieło naszego Stwórcy.
Razem z Tobą mogliśmy odkrywać Boga, który jest Radością.
Nie rozstajemy się dziś na zawsze.
Mamy nadzieję, że tak jak Ty,
znalazłeś swoje miejsce w naszych sercach,
tak i my pozostaniemy dla Ciebie przyjaciółmi.
I nikt sam sobie nie bierze tej godności,
lecz tylko ten , kto jest powołany przez Boga. Hbr (5,4)Życzymy Tobie, Księże Robercie
Proboszczu parafii Słucz
by w nowej drodze Twojego kapłańskiego posługiwania
towarzyszyła Ci Łaska Boża i moc Ducha Świętego,
która daje siłę do pokonywania wszelkich trudności;
byś nie przestawał cieszyć się życiem i napotkanymi ludźmi;
by Twoje serce przepełniała Miłość,
którą będziesz mógł się dzielić z potrzebującymi
i czerpać radość ze służby Bogu i bliźniemu.
Życzymy Ci,
by Twoi nowi parafianie otaczali Cię serdeczną przyjaźnią i pomagali w obowiązkach gospodarza parafii,
by dawali porwać się natchnieniom Ducha świętego
i włączali się aktywnie w budowanie Kościoła,
by twoja nowa parafia tętniła życiem i radością.
Szczęść Boże
Ostrołęka 21 sierpnia 2011
Grupa Odnowy „Wypłyń na głębię” parafia Zbawiciela Świata
ZDJĘCIA Z UROCZYSTOŚCIPS. I jeszcze mały dodatek do życzeń...
Księże Robercie!
Już 9 lat nam mija
jak zgodnie z wolą Pana
w parafii Zbawiciela Świata
powitaliśmy nowego kapłana.
Młody, szczupły, wszyscy się pytali,
Jaki ten ksiądz będzie?-
bo przecież Cię nie znali.
Ty jak przystało na dobrego kapłana
całe swe serce i siły
oddałeś pracy dla Pana.
Potrafiłeś zgromadzić
ludzi wokół siebie
nie tylko na modlitwie,
ale i służbie sobie w potrzebie.
To dzięki Twojej pracy
powstało tyle grup w parafii
i trzeba to dziś przyznać
nie każdy tak potrafi.
Organizowałeś piesze pielgrzymki
do Niepokalanowa
i zawsze grupa pątników
trud ten podjąć gotowa.
Mimo, że bolały nogi,
no i często głowa,
ale duch ochoczy
by podążać do Niepokalanowa.
Zainicjowałeś pielgrzymki rowerowe
do Częstochowy.
Mimo, że droga daleka
Ty zawsze byłeś gotowy.
Chociaż bolał tyłek, głowa, nogi, ręce
co roku wyruszałeś z innymi
pokłonić się Najświętszej Panience.
Dzięki księże Robercie – za wszystko;
za Eucharystię i słowo nam głoszone
i każde miłe spojrzenie
skierowane w naszą stronę.
Dzięki za wspólnoty
które prowadziłeś
i za tych ludzi,
których do Boga zbliżyłeś.
Szczególne dzięki za Odnowę,
gdzie ludzkie ręce i serca
do pracy zawsze są gotowe
by Boga chwalić i klaskać w ręce.
Życzymy Ci księże Robercie,
aby ludzie, do których będziesz posłany
widzieli w Tobie gotowego kapłana
zrobić wszystko na chwałę Pana.
Życzymy Ci szczęścia i zdrowia dobrego,
błogosławieństwa Matki Najświętszej
i Syna Bożego.
Niech Cię umacnia i prowadzi Duch Święty
abyś był mocą Bożą przeniknięty.
Księże Robercie,
na koniec mamy prośbę małą:
zachowaj w swej pamięci
ze Zbawiciela Odnowę całą.
Tych bardziej zaangażowanych w jej pracę
i tych mniej-
zachować nas wszystkich
w swej pamięci chciej.
A my ze swej strony przyrzekamy
pamięć w modlitwach
o Tobie zachowamy.
Trudno nam się rozstać,
aż żal serce ściska
u niejednej osoby oko łzę wyciska.