Msza św. z modlitwą o uzdrowienie

Informacje ogólne Czytania na Mszę Św. Intencje Świadectwa

Czytania na Mszę Św.

Czytania 02 KWIECIEŃ 2024r.

 

Dz 2, 36-41

Czytanie z Dziejów Apostolskich

 

W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr mówił do Żydów: «Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem».

Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» – zapytali Piotra i pozostałych apostołów. «Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których Pan, Bóg nasz, powoła».

W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: «Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!»

Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.

Oto słowo Boże.

 

Ps 33 (32), 4-5. 18-19. 20 i 22 (R.: por. 5b)

 

Refren: Pełna jest ziemia łaskawości Pana.

albo: Alleluja.

 

Słowo Pana jest prawe, *

a każde Jego dzieło godne zaufania.

On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

ziemia jest pełna Jego łaski.

Refren.

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy oczekują Jego łaski,

aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.

Refren.

Dusza nasza oczekuje Pana, *

On jest naszą pomocą i tarczą.

Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *

według nadziei pokładanej w Tobie.

Refren.

 

 

Ps 118 (117), 24

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Oto dzień, który Pan uczynił,

radujmy się nim i weselmy.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

J 20, 11-18

Ukazanie się Zmartwychwstałego Marii Magdalenie

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

Maria Magdalena stała przed grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.

I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?»

Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».

Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.

Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?»

Ona zaś, sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go zabiorę».

Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona, obróciwszy się, powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Mój Nauczycielu!

Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”».

Poszła Maria Magdalena i oznajmiła uczniom: «Widziałam Pana», i co jej powiedział.

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

 

 

 

 

 

Czytanie I (Rdz 1, 1-19)



Stworzenie świata



Czytanie z Księgi Rodzaju



Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. Wtedy Bóg rzekł: «Niechaj się stanie światłość!» I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.



I tak upłynął wieczór i poranek – dzień pierwszy.

A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!» Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.



I tak upłynął wieczór i poranek – dzień drugi.

A potem Bóg rzekł: «Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!» A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: «Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy dające nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona». I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.



I tak upłynął wieczór i poranek – dzień trzeci.

A potem Bóg rzekł: «Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniejącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią». I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.



I tak upłynął wieczór i poranek – dzień czwarty.



Psalm (Ps 104 (103), 1-2a. 5-6. 10 i 12. 24 i 35c (R.: por. 31b))



Radością Pana dzieła, które stworzył



Błogosław, duszo moja, Pana, *

Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!

Odziany w majestat i piękno, *

światłem okryty jak płaszczem.



Radością Pana dzieła, które stworzył



Umocniłeś fundamenty ziemi, *

nie zachwieje się na wieki wieków.

Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią, *

ponad górami stanęły wody.



Radością Pana dzieła, które stworzył



Ty zdroje kierujesz do strumieni, *

które pośród gór się sączą.

Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie *

i śpiewa pośród gałęzi.



Radością Pana dzieła, które stworzył



Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! *

Ty wszystko mądrze uczyniłeś,

ziemia jest pełna Twoich stworzeń. *

Błogosław, duszo moja, Pana.



Radością Pana dzieła, które stworzył



Aklamacja (Por. Mt 4, 23)



Alleluja, alleluja, alleluja



Jezus głosił Ewangelię o królestwie

i leczył wszelkie choroby wśród ludu.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Mk 6, 53-56)



Jezus uzdrawia chorych



Słowa Ewangelii według Świętego Marka



Gdy Jezus i uczniowie Jego się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu. Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go rozpoznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych tam, gdzie jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby ci choć frędzli u Jego płaszcza mogli dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.







Czytania 03 STYCZNIA 2023 r.



Czytanie I (1 J 2, 29 – 3, 6)



Chrystus objawił się po to, aby zgładzić grzechy



Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła



Najmilsi:

Jeżeli wiecie, że Bóg jest sprawiedliwy, to uznajcie również, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, pochodzi od Niego.

Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.

Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.

Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty. Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem.

Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. Ktokolwiek trwa w Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał.



Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 3c-4. 5-6 (R.: por. 3cd))



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

cieszcie się, weselcie i grajcie.



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *

przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.

Przy trąbach i przy głosie rogu, *

na oczach Pana, Króla, się radujcie.



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



Aklamacja (J 1, 14a. 12a)



Alleluja, alleluja, alleluja



Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.

Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (J 1, 29-34)



Chrystus jest Barankiem, który gładzi grzech świata



Słowa Ewangelii według Świętego Jana



Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».

Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».







Czytania 06 GRUDNIA 2022 r.





Czytanie I (Iz 40, 1-11)



Pan pocieszy swój lud



Czytanie z Księgi proroka Izajasza



«Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud!» – mówi wasz Bóg.

«Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy».

Głos się rozlega: «Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i pagórki obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją każdy człowiek zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały».

Głos się odzywa: «Wołaj!» – i rzekłem: «Co mam wołać?» – «Wszelkie ciało jest jak trawa, a cały wdzięk jego – jak polnego kwiatu. Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. Prawdziwie, trawą jest naród. Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki».

Wstąp na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny na Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg! Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie on swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie».



Psalm (Ps 96 (95), 1-2. 3 i 10ac. 11-12. 13 (R.: por. Iz 40, 10a))



Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą



Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

śpiewaj Panu, ziemio cała.

Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *

każdego dnia głoście Jego zbawienie.



Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą,



Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *

rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.

Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *

będzie sprawiedliwie sądził ludy.



Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą



Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *

niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.

Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *

niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.



Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą



Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *

który już się zbliża, by osądzić ziemię.

On będzie sądził świat sprawiedliwie, *

a ludy według swej prawdy.



Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą



Aklamacja



Alleluja, alleluja, alleluja



Blisko jest dzień Pana,

oto przyjdzie, aby nas zbawić.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Mt 18, 12-14)



Bóg nie chce zguby zbłąkanych



Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza



Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.

Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».



Czytania 08 LISTOPADA 2022 r.



Czytanie I (Tt 2, 1-8. 11-14)



Żyć pobożnie, oczekując Chrystusa



Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Tytusa



Umiłowany:

Głoś to, co jest zgodne ze zdrową nauką: że starcy winni być ludźmi trzeźwymi, statecznymi, roztropnymi, odznaczającymi się zdrową wiarą, miłością, cierpliwością. Podobnie starsze kobiety winny być w zewnętrznym ułożeniu jak najskromniejsze, powinny unikać plotek i oszczerstw, nie upijać się winem, a uczyć innych dobrego. Niech pouczają młode kobiety, jak mają kochać mężów, dzieci, jak mają być rozumne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swym mężom – aby nie bluźniono słowu Bożemu.

Młodzieńców również upominaj, ażeby byli umiarkowani; we wszystkim dawaj wzór dobrych uczynków własnym postępowaniem, w nauczaniu okazuj prawość, powagę, mowę zdrową, nienaganną, żeby przeciwnik ustąpił ze wstydem, nie mogąc nic złego o nas powiedzieć.

Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić lud wybrany sobie na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.



Psalm (Ps 37 (36), 3-4. 18 i 23. 27 i 29 (R.: por. 39a))



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Miej ufność w Panu i czyń to, co dobre, *

a będziesz mieszkał na ziemi i żył bezpiecznie.

Raduj się w Panu, *

a On spełni pragnienia twego serca.



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Pan zna dni postępujących uczciwie, *

a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki.

Pan umacnia kroki człowieka *

na drodze, która jest miła dla niego.



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Odstąp od złego i czyń dobro, *

abyś mógł przetrwać na wieki.

Sprawiedliwi posiądą ziemię *

i będą ją zamieszkiwać na wieki.



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Aklamacja (J 14, 23)



Alleluja, alleluja, alleluja



Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,

a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Łk 17, 7-10)



Słudzy nieużyteczni jesteśmy



Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza



Jezus powiedział:

«Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu.

Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna.

Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”

Zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».





Czytania 04 PAŹDZIERNIKA 2022 r.



Czytanie I (Ga 1, 13-24)

Paweł powołany przez Chrystusa



Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów



Bracia:

Słyszeliście o moim wcześniejszym postępowaniu, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości dla judaizmu przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków.

Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku. Następnie, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy, aby poznać się z Kefasem, i zatrzymałem się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą do grona apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego. A Bóg jest mi świadkiem, że w tym, co tu do was piszę, nie kłamię.

Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nieznany. Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą wcześniej usiłował wytępić. I wielbili Boga z mego powodu.



Psalm (Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 14c-15 (R.: por. 24b))



Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną



Przenikasz i znasz mnie, Panie, *

Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.

Z daleka spostrzegasz moje myśli, †

przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *

i znasz wszystkie moje drogi.



Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną



Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *

i utkałeś mnie w łonie mej matki.

Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *

godne podziwu są Twoje dzieła.



Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną



I duszę moją znasz do głębi. *

Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,

kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *

utkany we wnętrzu ziemi.



Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną



Aklamacja (Por. Łk 11, 28)



Alleluja, alleluja, alleluja



Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

i zachowują je wiernie.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Łk 10, 38-42)

Jezus w gościnie u Marty i Marii



Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza



Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.

Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».





Czytania 06 WRZEŚNIA 2022 r.



Czytanie I (1 Kor 6, 1-11)

Niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego



Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian



Bracia:



Czy odważy się ktoś z was, gdy zdarzy się nieporozumienie z drugim, szukać sprawiedliwości u niesprawiedliwych, zamiast u świętych? Czyż nie wiecie, że święci będą sędziami tego świata? A jeśli świat będzie przez was sądzony, to czy nie jesteście godni wyrokować w tak błahych sprawach? Czyż nie wiecie, że będziemy sądzili także aniołów? O ileż przeto więcej sprawy doczesne! Wy zaś, gdy macie sprawy doczesne do rozstrzygnięcia, zwracacie się do ludzi za nic uważanych w Kościele!

Mówię to, aby was zawstydzić. Bo czyż nie znajdzie się wśród was ktoś na tyle mądry, by mógł rozstrzygać spory między swymi braćmi? A tymczasem brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. Już samo to jest godne potępienia, że w ogóle zdarzają się wśród was sądowe sprawy. Czemuż nie znosicie raczej niesprawiedliwości? Czemuż nie ponosicie raczej szkody? Tymczasem wy dopuszczacie się niesprawiedliwości i wyrządzacie szkody, i to właśnie braciom.

Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwiąźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez Ducha Boga naszego.



Psalm (Ps 149, 1b-2. 3-4. 5-6a i 9b (R.: por. 4a))



Pan w swoim ludzie upodobał sobie



Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.

Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *

a synowie Syjonu radują swym Królem.



Pan w swoim ludzie upodobał sobie



Niech imię Jego czczą tańcem, *

niech grają Mu na bębnie i cytrze.

Bo Pan swój lud miłuje, *

pokornych wieńczy zwycięstwem.



Pan w swoim ludzie upodobał sobie



Niech święci cieszą się w chwale, *

niech się weselą przy uczcie niebieskiej.

Chwała Boża niech będzie w ich ustach; *

to jest chwałą wszystkich Jego świętych.



Pan w swoim ludzie upodobał sobie



Aklamacja (Por. J 15, 16)



Alleluja, alleluja, alleluja



Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,

abyście szli i owoc przynosili.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Łk 6, 12-19)

Wybór Dwunastu



Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza



Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga.

Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr, i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.

Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.

A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.







Czytania 05 LIPCA 2022 r.



Czytanie I (Oz 8, 4-7. 11-13)

Bałwochwalstwo i nieposłuszeństwo Izraelitów



Czytanie z Księgi proroka Ozeasza



Tak mówi Pan:

«Synowie Izraela ustanawiali sobie królów, ale beze Mnie. Książąt mianowali – też bez mojej wiedzy. Czynili posągi ze srebra swego i złota – na własną zagładę. Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój się na nich rozpala; jak długo jeszcze nie będą mogli być wolni od winy synowie Izraela? Wykonał go rzemieślnik, lecz nie jest on bogiem; w kawałki się rozleci cielec samaryjski. Skoro sieją wiatr, zbiorą burzę. Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki, jeśliby nawet dało, zabierze ją obcy.

Wiele ołtarzy Efraim zbudował, ale służą mu jedynie do grzechu. Wypisałem im moje liczne prawa, lecz je przyjęli jako coś obcego. Lubią ofiary krwawe i chętnie je składają, lubią też mięso, które wówczas jedzą, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzę ich za grzechy – niech wrócą znów do Egiptu!»



Psalm (Ps 115 (113B), 3-4. 5-6. 7ab i 8. 9-10 (R.: por. 9a))



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Nasz Bóg jest w niebie, *

czyni wszystko, co zechce.

Ich bożki są ze srebra i złota, *

dzieła rąk ludzkich.



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Mają usta, ale nie mówią, *

mają oczy, ale nie widzą.

Mają uszy, ale nie słyszą, *

mają nozdrza, ale nie czują zapachu.



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Mają ręce pozbawione dotyku, *

nogi mają, ale nie chodzą.

Do nich będą podobni ci, którzy je robią, *

i każdy, który im ufa.



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Ale dom Izraela pokłada ufność w Panu, *

On jest ich pomocą i tarczą.

Dom Aarona pokłada ufność w Panu, *

On jest ich pomocą i tarczą.



Naród wybrany ufa swemu Panu.





Aklamacja (J 10, 14)



Alleluja, alleluja, alleluja



Ja jestem dobrym pasterzem

i znam owce moje, a moje Mnie znają.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Mt 9, 32-38)

Jezus lituje się nad ludźmi



Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza



Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»

Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».

Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.

A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».





Czytania 7 CZERWCA 2022 r.





Czytanie I (1 Krl 17, 7-16)

Wdowa z Sarepty



Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej



Potok, przy którym ukrywał się Eliasz, wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz. Wówczas Pan skierował do niego to słowo: «Wstań! Idź do Sarepty koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam pewnej wdowie, aby cię żywiła». Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty.

Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał za nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba!»

Na to odrzekła: «Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa – tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy».

Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i swemu synowi zrobisz potem. Bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię».

Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się, zgodnie z obietnicą, którą Pan wypowiedział przez Eliasza.



Psalm (Ps 4, 2. 3-4a. 4b-5. 7-8 (R.: por. 7b))



Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie



Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, *

który wymierzasz mi sprawiedliwość.

Tyś mnie wydźwignął z utrapienia, *

zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.



Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie



Jak długo będą ociężałe wasze serca, mężowie? *

Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?

Wiedzcie, że godnym podziwu *

czyni Pan swego wiernego.



Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie



Pan mnie wysłucha, *

gdy będę Go wzywał.

Zadrżyjcie i już nie grzeszcie, *

rozważcie na swych łożach i zamilknijcie.



Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie



Wielu powiada: «Któż nam szczęście ukaże?» *

Wznieś ponad nami, Panie, światłość Twojego oblicza!

Więcej wlałeś radości w moje serce *

niż w czasie obfitych plonów pszenicy i wina.



Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie



Aklamacja (Mt 5, 16)



Alleluja, alleluja, alleluja



Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi,

aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Mt 5, 13-16)

Wy jesteście światłem świata



Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza



Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Wy jesteście solą ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.

Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też lampy i nie umieszcza pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciła wszystkim, którzy są w domu. Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie».





Czytania 3 MAJ 2022 r.



Czytanie I (Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab)

Wielki znak ukazał się na niebie



Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła



Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.

Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.

I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca»



Psalm (Jdt 13, 18bcda. 19-20 (R.: 15, 9d))



Tyś wielką chlubą naszego narodu



Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, *

spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi,

i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, *

Stwórca nieba i ziemi.



Tyś wielką chlubą naszego narodu



Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *

w sercach ludzkich wspominających moc Boga.

Niech Bóg to sprawi, *

abyś była wywyższona na wieki.



Tyś wielką chlubą naszego narodu



Czytanie II (Kol 1, 12-16)

Bóg nas przeniósł do królestwa swojego Syna



Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan



Bracia:

Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.

On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.



Aklamacja (J 19, 27)



Alleluja, alleluja, alleluja



Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja»,

i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (J 19, 25-27)

Oto Matka twoja



Słowa Ewangelii według świętego Jana



Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.





Czytania 05 kwiecień 2022





Czytanie I (Lb 21, 4-9)

Wąż miedziany znakiem ocalenia



Czytanie z Księgi Liczb



Od góry Hor szli Izraelici w kierunku Morza Czerwonego, aby obejść ziemię Edom; podczas drogi jednak lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: «Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny».

Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli więc ludzie do Mojżesza, mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże». I wstawił się Mojżesz za ludem.

Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: «Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogoś wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu.



Psalm (Ps 102 (101), 2-3a i 3cd. 16-17. 18-19. 20-21 (R.: por. 2))



Wysłuchaj, Panie, mojego wołania



Panie, wysłuchaj modlitwę moją, *

a moje wołanie niech przyjdzie do Ciebie.

Nie ukrywaj przede mną swojego oblicza, †

nakłoń ku mnie Twe ucho, *

w dniu, w którym Cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj!



Wysłuchaj, Panie, mojego wołania



Poganie będą się bali imienia Pana, *

a Twej chwały wszyscy królowie ziemi,

bo Pan odbuduje Syjon *

i ukaże się w swym majestacie.



Wysłuchaj, Panie, mojego wołania



Pan przychyli się ku modlitwie opuszczonych *

i nie odrzuci ich modłów.

Należy to zapisać dla przyszłych pokoleń, *

lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.



Wysłuchaj, Panie, mojego wołania



Spojrzał Pan z wysokości swego przybytku, *

popatrzył z nieba na ziemię,

aby usłyszeć jęki uwięzionych, *

aby skazanych na śmierć uwolnić.



Wysłuchaj, Panie, mojego wołania



Aklamacja



Chwała Tobie, Słowo Boże



Ziarnem jest słowo Boże, a siewcą jest Chrystus,

każdy, kto Go znajdzie, będzie żył na wieki.



Chwała Tobie, Słowo Boże



Ewangelia (J 8, 21-30)



Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, poznacie, że Ja Jestem



Słowa Ewangelii według Świętego Jana



Jezus powiedział do faryzeuszów: «Ja odchodzę, a wy będziecie Mnie szukać i w grzechu swoim pomrzecie. Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie».

Mówili więc Żydzi: «Czyżby miał sam siebie zabić, skoro powiada: Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie?»

A On rzekł do nich: «Wy jesteście z niskości, a Ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, Ja nie jestem z tego świata. Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Jeżeli bowiem nie uwierzycie, że Ja Jestem, pomrzecie w grzechach waszych».

Powiedzieli do Niego: «Kimże Ty jesteś?»

Odpowiedział im Jezus: «Przede wszystkim po cóż do was mówię? Wiele mam w waszej sprawie do powiedzenia i do osądzenia. Ale Ten, który Mnie posłał, jest prawdomówny, a Ja mówię wobec świata to, co usłyszałem od Niego». A oni nie pojęli, że im mówił o Ojcu.

Rzekł więc do nich Jezus: «Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja Jestem i że Ja nic sam z siebie nie czynię, ale że mówię to, czego Mnie Ojciec nauczył. A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba».

Kiedy to mówił, wielu uwierzyło w Niego.





Czytania 1 Marzec 2022



Czytanie I (1 P 1, 10-16)

Proroctwa podtrzymują naszą nadzieję



Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła



Najmilsi:



Nad zbawieniem wszczęli poszukiwania i badania prorocy – ci, którzy przepowiadali przeznaczoną dla was łaskę. Badali oni, kiedy i na jaką chwilę wskazywał Duch Chrystusa, który w nich był i przepowiadał cierpienia przeznaczone dla Chrystusa oraz mające potem nastąpić uwielbienia. Im też zostało objawione, że nie im samym, ale raczej wam miały służyć sprawy obwieszczone wam przez tych, którzy wam głosili Ewangelię mocą zesłanego z nieba Ducha Świętego. Wejrzeć w te sprawy pragną aniołowie.



Dlatego przepasawszy biodra waszego umysłu, bądźcie trzeźwi, pokładajcie całą nadzieję w łasce, która wam przypadnie przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Bądźcie jak posłuszne dzieci. Nie przystosowujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: «Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty».



Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a))



Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie



Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.



Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie



Pan okazał swoje zbawienie, *

na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.

Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

dla domu Izraela.



Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie



Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

zbawienie Boga naszego.

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

cieszcie się, weselcie i grajcie.



Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie



Aklamacja (Por. Mt 11, 25)



Alleluja, alleluja, alleluja



Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,

że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Mk 10, 28-31)

Nagroda za wyrzeczenia



Słowa Ewangelii według Świętego Marka



Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą».



Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci lub pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi».





CZYTANIA 1 LUTY 2022



Czytanie I (Ml 3, 1-4)

Przybędzie do swojej świątyni Pan, którego oczekujecie



Czytanie z Księgi proroka Malachiasza



To mówi Pan Bóg:



Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie.

Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za dawnych dni i lat starożytnych.



Psalm (Ps 24, 7-8. 9-10 (R.: por. 10b))



Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały



Bramy, podnieście swe szczyty, †

unieście się, odwieczne podwoje, *

aby mógł wkroczyć Król chwały.

Kto jest tym Królem chwały? †

Pan, dzielny i potężny, *

Pan, potężny w boju.



Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały



Bramy, podnieście swe szczyty, †

unieście się, odwieczne podwoje, *

aby mógł wkroczyć Król chwały.

Kto jest tym Królem chwały? *

Pan Zastępów: On jest Królem chwały.



Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały



Czytanie II (Hbr 2, 14-18)

Jezus jest we wszystkim podobny do ludzi



Czytanie z Listu do Hebrajczyków



Ponieważ dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i Jezus także bez żadnej różnicy stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy przez całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli.

Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.

W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.



Aklamacja (Łk 2, 32)



Alleluja, alleluja, alleluja



Światło na oświecenie pogan

i chwała ludu Twego, Izraela.



Alleluja, alleluja, alleluja





Ewangelia (Łk 2, 22-40)

Ofiarowanie Jezusa w świątyni



Słowa Ewangelii według świętego Łukasza



Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.

A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.

Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:

Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu

w pokoju, według Twojego słowa.

Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,

któreś przygotował wobec wszystkich narodów:

światło na oświecenie pogan

i chwałę ludu Twego, Izraela.



A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.

Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».

Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.

A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.

Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.





CZYTANIA 4 STYCZNIA 2022



Czytanie I (1 J 3, 7-10)

Chrześcijanin nie może grzeszyć, bo narodził się z Boga



Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła



Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; ten, kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy. Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła.

Ktokolwiek narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże; taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga. Dzięki temu można rozpoznać dzieci Boga i dzieci diabła: kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata.



Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 7-8. 9 (R.: por. 3cd))



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

i święte ramię Jego.



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje, *

krąg ziemi i jego mieszkańcy.

Rzeki niech klaszczą w dłonie, *

góry niech razem wołają z radości.



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



W obliczu Pana, który nadchodzi, *

aby osądzić ziemię.

on będzie sądził świat sprawiedliwie *

i ludy według słuszności.



Ziemia ujrzała swego Zbawiciela



Aklamacja (Por. Hbr 1, 1-2a)



Alleluja, alleluja, alleluja



Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,

a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (J 1, 35-42)

Znaleźliśmy Mesjasza



Słowa Ewangelii według Świętego Jana



Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem.

Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?»

Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej.

Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa.

A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr.







CZYTANIA 7 GRUDNIA 2021





Czytanie I (Rdz 3, 9-15)

Wprowadzam nieprzyjaźń pomiędzy potomstwo twoje i potomstwo niewiasty



Czytanie z Księgi Rodzaju

Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?”

On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”

Rzekł Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?”

Mężczyzna odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem”.

Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?”

Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł i zjadłam”.

Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.



Psalm (Ps 98, 1-4)



Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda



Śpiewajcie Panu pieśń nową,

albowiem uczynił cuda.

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica

i święte ramię Jego.



Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda



Pan okazał swoje zbawienie,

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

Wspomniał na dobroć i na wierność swoją

dla domu Izraela.



Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda



Ujrzały wszystkie krańce ziemi

zbawienie Boga naszego.

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,

cieszcie się, weselcie i grajcie.



Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda



Czytanie II (Ef 1, 3-6. 11-12)

Bóg wybrał nas w Chrystusie przed założeniem świata



Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan



Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu - my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie.



Aklamacja (Łk 1, 28)



Alleluja, alleluja, alleluja



Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,

błogosławionaś Ty między niewiastami.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Łk 1, 26-38)

Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą



Słowa Ewangelii według świętego Łukasza



Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”

Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”

Wtedy odszedł od Niej anioł.







CZYTANIA 2 LISTOPAD 2021



Czytanie I (Mdr 3, 1-6. 9)

Bóg przyjął wybranych jako całopalną ofiarę



Czytanie z Księgi Mądrości



Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka.

Zdało się oczom głupich, że pomarli, zejście ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju.

Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie.

Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. Ci, którzy Mu zaufali, zrozumieją prawdę, wierni w miłości będą przy Nim trwali: łaska bowiem i miłosierdzie dla Jego wybranych.



Psalm (Ps 103, 8 i 10. 13-14. 15-16. 17-18 (R.: por. Ps 37 (36), 39a))



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Miłosierny jest Pan i łaskawy, *

nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.

Nie postępuje z nami według naszych grzechów *

ani według win naszych nam nie odpłaca.



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Jak ojciec lituje się nad dziećmi, *

tak Pan się lituje nad tymi, którzy się Go boją.

Wie On, z czegośmy powstali, *

pamięta, że jesteśmy prochem.



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Dni człowieka są jak trawa, *

kwitnie jak kwiat na polu.

Wystarczy, ze wiatr go muśnie, już znika *

i wszelki ślad po nim ginie.



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Łaska zaś Boga jest wieczna dla Jego wyznawców, *

a Jego sprawiedliwość nad ich potomstwem,

nad wszystkimi, którzy strzegą Jego przymierza *

i pamiętają, by spełniać Jego przykazania.



Zbawienie prawych pochodzi od Pana



Czytanie II (2 Kor 4, 14 – 5, 1)

To, co widzialne, przemija, to, co niewidzialne, trwa wiecznie



Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian



Bracia:

Jesteśmy przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie wielu.

Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje ten człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co niewidzialne, trwa wiecznie.

Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.



Aklamacja (J 6, 40)



Alleluja, alleluja, alleluja



To jest wolą Ojca mego,

aby każdy, kto wierzy w Syna,

miał życie wieczne,

a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (J 14, 1-6)

Ja jestem drogą, prawdą i życiem



Słowa Ewangelii według świętego Jana



Jezus powiedział do swoich uczniów:

„Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę”.

Odezwał się do Niego Tomasz: „Panie, nie wiemy dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę ?”

Odpowiedział mu Jezus: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie”.







CZYTANIA 5 PAŹDZIERNIKA 2021



Czytanie (Jon 3, 1-10)

Nawrócenie sprowadza miłosierdzie Boże



Czytanie z Księgi proroka Jonasza



Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.

Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».

I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:

«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»

Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.





Psalm (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 7b-8 (R.: por. 3))



Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?



Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *

Panie, wysłuchaj głosu mego.

Nachyl swe ucho *

na głos mojego błagania.



Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?



Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *

Panie, któż się ostoi?

Ale Ty udzielasz przebaczenia, *

aby Ci służono z bojaźnią.



Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?



U Pana jest bowiem łaska, *

u Niego obfite odkupienie.

On odkupi Izraela *

ze wszystkich jego grzechów.



Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?



Aklamacja (Por. Łk 11, 28)



Alleluja, alleluja, alleluja



Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

i zachowują je wiernie.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Łk 10, 38-42)



Jezus w gościnie u Marty i Marii



Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza



Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.

Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».





CZYTANIA 7 WRZEŚNIA 2021





Czytanie (Kol 2, 6-15)

Wyzbycie się grzechu przez chrzest



Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan



Bracia:



Jak przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak dalej w Nim postępujcie: zapuśćcie w Nim korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności.



Baczcie, aby ktoś was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą wierutnym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała, a zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzbyciu się grzesznego ciała, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił.



I was, umarłych na skutek występków i „nieobrzezania” waszego grzesznego ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny, przygniatający nas nakazami. To właśnie, co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża. Dzięki Niemu po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz jawnie wystawił je na pokaz, powiódłszy je w triumfalnym pochodzie..





Psalm (Ps 145 (144), 1b-2. 8-9. 10-11 (R.: por. 9a))



Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi



Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, *

i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.

Każdego dnia będę błogosławił Ciebie *

i na wieki wysławiał Twoje imię.



Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi



Pan jest łagodny i miłosierny, *

nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.

Pan jest dobry dla wszystkich, *

a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.



Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi



Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.

Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.



Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi



Aklamacja (Por. J 15, 16)



Alleluja, alleluja, alleluja



Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,

abyście szli i owoc przynosili.



Alleluja, alleluja, alleluja





Ewangelia (Łk 6, 12-19)

Wybór Dwunastu



Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza



Pewnego razu Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga.



Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, któremu nadał imię Piotr, i brata jego, Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Szymona z przydomkiem Gorliwy, Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.



Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu; przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.



A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.





CZYTANIA 1 CZERWCA 2021





Czytanie I (Tb 3, 1-11a. 16-17a)

Modlitwa Tobiasza i Sary



Czytanie z Księgi Tobiasza

Ja, Tobiasz, zasmuciłem się, wzdychałem i płakałem, i zacząłem wśród westchnień tak się modlić:

«Sprawiedliwy jesteś, Panie, i wszystkie dzieła Twoje są sprawiedliwe. Wszystkie Twoje drogi są miłosierdziem i prawdą, Ty sądzisz świat. A teraz, o Panie, wspomnij na mnie, wejrzyj, nie karz mnie za grzechy moje ani za zapomnienia moje i moich przodków, którymi zgrzeszyliśmy wobec Ciebie. Nie słuchaliśmy Twoich przykazań, a Ty wydałeś nas na łup, niewolę i śmierć, na pośmiewisko i na szyderstwa, i na wzgardę u wszystkich narodów, wśród których nas rozproszyłeś. Teraz więc liczne Twoje wyroki są prawdziwe, wykonane na mnie za moje grzechy, ponieważ nie wypełnialiśmy Twoich przykazań ani nie chodziliśmy w prawdzie przed Tobą. Teraz więc uczyń ze mną według Twego upodobania, pozwól duchowi mojemu opuścić mnie. Chcę odejść z powierzchni ziemi i stać się znowu ziemią, ponieważ śmierć jest lepsza dla mnie niż życie. Albowiem słuchać muszę wyrzutów niesłusznych i ogarnia mnie wielka boleść. Panie, rozkaż, niech będę uwolniony od tej niedoli! Pozwól mi udać się na miejsce wiecznego pobytu, nie odwracaj Twego oblicza ode mnie, Panie, ponieważ dla mnie lepiej jest umrzeć, aniżeli przyglądać się wielkiej niedoli mojego życia i słuchać szyderstw».

Tego dnia Sara, córka Raguela z Ekbatany w Medii, również usłyszała słowa obelgi od jednej ze służących swojego ojca, że była ona wydana za siedmiu mężów, których zabił zły duch, Asmodeusz, zanim byli razem z nią, jak to jest przeznaczone żonom.

Służąca mówiła do niej: «To ty zabijasz swoich mężów. Oto już za siedmiu byłaś wydana i od żadnego nie otrzymałaś imienia. Dlaczego nas dręczysz z powodu twych mężów, dlatego że pomarli? Odejdź zatem z nimi, abyśmy już nigdy nie zobaczyli twego syna ani córki».

Tego dnia była ona bardzo zmartwiona i zaczęła płakać. Poszła do górnej izby swojego ojca, chcąc się powiesić. Jednak zaraz opamiętała się i rzekła: «Niechaj nie szydzą z mego ojca, mówiąc do niego: „Miałeś jedną umiłowaną córkę i ona z powodu nieszczęść się powiesiła”. Nie mogę w smutku doprowadzać do Otchłani starości ojca mego. Lepiej dla mnie będzie nie wieszać się, lecz błagać Pana o śmierć, abym nie wysłuchiwała więcej obelg w moim życiu». I wówczas, wyciągnąwszy ramiona ku oknu, modliła się.

I tej godziny modlitwa obojga została wysłuchana wobec majestatu Boga. I został posłany Rafał, aby uleczyć obydwoje.





Psalm (Ps 25 (24), 2-3. 4-5. 6 i 7bc. 8-9 (R.: por. 1b))

Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę



Tobie ufam, Boże, niech zawód mnie nie spotka. *

Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną,

nikt bowiem, kto Ci zawierzył, nie będzie zawstydzony. †

Wstyd spotka wszystkich, którzy łamią wiarę, *

idąc za marnością.



Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę



Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *

naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *

Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.



Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę



Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *

na swoją miłość, która trwa od wieków.

Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu *

ze względu na dobroć Twą, Panie.



Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę



Dobry jest Pan i łaskawy, *

dlatego wskazuje drogę grzesznikom.

Pomaga pokornym czynić dobrze, *

uczy ubogich dróg swoich.



Do Ciebie, Panie, wznoszę moją duszę





Aklamacja (J 11, 25a. 26)

Alleluja, alleluja, alleluja



Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem,

kto wierzy we Mnie, nie umrze na wieki.



Alleluja, alleluja, alleluja





Ewangelia (Mk 12, 18-27)

Zmartwychwstanie umarłych



Przyszli do Jezusa saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i pytali Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat pojmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu”.

Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę, a umierając, nie zostawił potomstwa. Drugi ją pojął za żonę i też zmarł bez potomstwa; tak samo trzeci. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła także kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę».

Jezus im rzekł: «Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej? Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie. Co się zaś tyczy umarłych, że zmartwychwstaną, to czy nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa o krzewie, jak Bóg powiedział do niego: „Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”? Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie».







CZYTANIA 4 MAJ 2021



Czytanie I (Dz 14, 19-28)

Wędrówki misyjne apostołów



Czytanie z Dziejów Apostolskich



Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.

W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.

Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.

Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.



Psalm (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 21 (R.: por. 12))

Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo



Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.

Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.



Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo



Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *

i wspaniałość chwały Twojego królestwa.

Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *

przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.



Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo



Niech usta moje *

głoszą chwałę Pana,

a wszystko, co żyje, †

niech wielbi Jego święte imię *

na zawsze i na wieki.



Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo





Aklamacja (Por. Łk 24, 46b. 26b)

Alleluja, alleluja, alleluja



Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać,

aby wejść do swojej chwały.



Alleluja, alleluja, alleluja





Ewangelia (J 14, 27-31a)

Pokój zostawiam wam



Jezus powiedział do swoich uczniów:



«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».





CZYTANIA 06 KWIECIEŃ 2021



Czytanie I (Dz 2, 36-41)

Chrzest pierwszych wyznawców Chrystusa



W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr mówił do Żydów:

«Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem».

Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» – zapytali Piotra i pozostałych apostołów. «Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których Pan, Bóg nasz, powoła».

W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: «Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!»

Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.



Psalm (Ps 33 (32), 4-5. 18-19. 20 i 22 (R.: por. 5b))

Pełna jest ziemia łaskawości Pana



Słowo Pana jest prawe, *

a każde Jego dzieło godne zaufania.

On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

ziemia jest pełna Jego łaski.



Pełna jest ziemia łaskawości Pana



Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

na tych, którzy oczekują Jego łaski,

aby ocalił ich życie od śmierci *

i żywił ich w czasie głodu.



Pełna jest ziemia łaskawości Pana



Dusza nasza oczekuje Pana, *

On jest naszą pomocą i tarczą.

Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *

według nadziei pokładanej w Tobie.



Pełna jest ziemia łaskawości Pana





Aklamacja (Ps 118 (117), 24)

Alleluja, alleluja, alleluja



Oto dzień, który Pan uczynił,

radujmy się nim i weselmy.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (J 20, 11-18)

Ukazanie się Zmartwychwstałego Marii Magdalenie



Maria Magdalena stała przed grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.

I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?»

Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».

Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.

Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?»

Ona zaś, sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go zabiorę».

Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona, obróciwszy się, powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Mój Nauczycielu!

Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”».

Poszła Maria Magdalena i oznajmiła uczniom: «Widziałam Pana», i co jej powiedział.



CZYTANIA 02 MARZEC 2021



Czytanie I (Iz 1, 10. 16-20)

Przestańcie czynić zło, zaprawiajcie się w dobru



Czytanie z Księgi proroka Izajasza



Słuchajcie słowa Pańskiego, wodzowie sodomscy, daj posłuch prawu naszego Boga, ludu Gomory!

«Obmyjcie się i oczyśćcie! Usuńcie zło uczynków waszych sprzed moich oczu! Przestańcie czynić zło! Zaprawiajcie się w dobru! Troszczcie się o sprawiedliwość, wspomagajcie uciśnionego, oddajcie słuszność sierocie, w obronie wdowy stawajcie!

Chodźcie i spór ze Mną wiedźcie! – mówi Pan. Choćby wasze grzechy były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją; choćby były czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna.

Jeżeli będziecie ulegli i posłuszni, dóbr ziemskich będziecie zażywać. Ale jeśli się zatniecie w oporze, miecz was wytępi». Albowiem usta Pańskie to wyrzekły.



Psalm (Ps 50 (49), 8-9. 16b-17. 21 i 23 (R.: por. 23b))

Temu, kto prawy, ukażę zbawienie



«Nie oskarżam cię za twoje ofiary, *

bo twe całopalenia zawsze są przede Mną.

Nie przyjmę cielca z twego domu *

ani kozłów ze stad twoich».



Temu, kto prawy, ukażę zbawienie



«Czemu wymieniasz moje przykazania *

i na ustach masz moje przymierze?

Ty, co nienawidzisz karności, *

a słowa moje odrzuciłeś za siebie?»



Temu, kto prawy, ukażę zbawienie



«Ty tak postępujesz, a Ja mam milczeć? †

Czy myślisz, że jestem podobny do ciebie? *

Skarcę ciebie i postawię ci to przed oczy.

Kto składa dziękczynną ofiarę, ten cześć Mi oddaje, *

a tym, którzy postępują uczciwie, ukażę Boże zbawienie».



Temu, kto prawy, ukażę zbawienie



Aklamacja (Ez 18, 31ac)

Chwała Tobie, Królu wieków



Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy

i uczyńcie sobie nowe serce i nowego ducha.



Chwała Tobie, Królu wieków





Ewangelia (Mt 23, 1-12)

Strzeżcie się pychy i obłudy



Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza



Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.



Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.



A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.



Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».







CZYTANIA 02 LUTY 2021



Czytanie I (Ml 3, 1-4)

Przybędzie do swojej świątyni Pan, którego oczekujecie



Czytanie z Księgi proroka Malachiasza



To mówi Pan Bóg:



Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie.

Oto nadejdzie, mówi Pan Zastępów. Ale kto przetrwa dzień Jego nadejścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Albowiem On jest jak ogień złotnika i jak ług farbiarzy. Usiądzie więc, jakby miał przetapiać i oczyszczać srebro, i oczyści synów Lewiego, i przecedzi ich jak złoto i srebro, a wtedy będą składać Panu ofiary sprawiedliwe. Wtedy będzie miła Panu ofiara Judy i Jeruzalem jak za dawnych dni i lat starożytnych.







Psalm (Ps 24, 7-8. 9-10 (R.: por. 10b))



Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały



Bramy, podnieście swe szczyty, †

unieście się, odwieczne podwoje, *

aby mógł wkroczyć Król chwały.

Kto jest tym Królem chwały? †

Pan, dzielny i potężny, *

Pan, potężny w boju.



Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały



Bramy, podnieście swe szczyty, †

unieście się, odwieczne podwoje, *

aby mógł wkroczyć Król chwały.

Kto jest tym Królem chwały? *

Pan Zastępów: On jest Królem chwały.



Pan Bóg Zastępów, On jest Królem chwały





Czytanie II (Hbr 2, 14-18)

Jezus jest we wszystkim podobny do ludzi



Czytanie z Listu do Hebrajczyków



Ponieważ dzieci uczestniczą we krwi i ciele, dlatego i Jezus także bez żadnej różnicy stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć pokonać tego, który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła, i aby uwolnić tych wszystkich, którzy przez całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli.

Zaiste bowiem nie aniołów przygarnia, ale przygarnia potomstwo Abrahamowe. Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu.

W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom.





Aklamacja (Łk 2, 32)

Alleluja, alleluja, alleluja



Światło na oświecenie pogan

i chwała ludu Twego, Izraela.



Alleluja, alleluja, alleluja





Ewangelia (Łk 2, 22-40)

Ofiarowanie Jezusa w świątyni



Słowa Ewangelii według świętego Łukasza



Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.

A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż nie zobaczy Mesjasza Pańskiego.

Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:

Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu

w pokoju, według Twojego słowa.

Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,

któreś przygotował wobec wszystkich narodów:

światło na oświecenie pogan

i chwałę ludu Twego, Izraela.



A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono.

Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».

Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy.

A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta Nazaret.

Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.







CZYTANIA 05 STYCZNIA 2021



Czytanie I (Iz 60, 1-6)

Chwała Boga rozbłyska nad Jerozolimą



Czytanie z Księgi proroka Izajasza



Powstań! Świeć, Jeruzalem, bo przyszło twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad tobą.

I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu. Rzuć okiem dokoła i zobacz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie przychodzą z daleka, na rękach niesione są twe córki.

Wtedy zobaczysz i promienieć będziesz, a serce twe zadrży i rozszerzy się, bo do ciebie napłyną bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość wielbłądów – dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą z Saby, zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.





Psalm (Ps 72 (71), 1b-2. 7-8. 10-11. 12-13 (R.: por. 11))



Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi



Boże, przekaż Twój sąd królowi, *

a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.

Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *

i ubogimi według prawa.



Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi



Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość *

i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.

Będzie panował od morza do morza, *

od Rzeki aż po krańce ziemi.



Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi



Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary, *

królowie Szeby i Saby złożą daninę.

I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie, *

wszystkie narody będą mu służyły.



Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi



Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *

i ubogiego, który nie ma opieki.

Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *

nędzarza ocali od śmierci.



Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi





Czytanie II (Ef 3, 2-3a. 5-6)



Poganie są uczestnikami zbawienia



Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan



Bracia:

Słyszeliście przecież o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię.



Aklamacja (Mt 2, 2b)

Alleluja, alleluja, alleluja



Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie

i przybyliśmy oddać pokłon Panu.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Mt 2, 1-12)

Pokłon mędrców ze Wschodu



Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza



Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon».

Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak zostało napisane przez Proroka: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela».

Wtedy Herod przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś, wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.

A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.

A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju.





CZYTANIA 01 GRUDNIA 2020



Czytanie (Iz 11, 1-10)

Na Chrystusie spocznie Duch Pański



Czytanie z Księgi proroka Izajasza



Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.



Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ani wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi.



Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą z sobą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na gnieździe kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani działać na zgubę po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze.



Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie miejsce jego spoczynku.





Psalm (Ps 72 (71), 1b-2. 7-8. 12-13. 17 (R.: por. 7))



Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie



Boże, przekaż Twój sąd królowi, *

a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.

aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *

i ubogimi według prawa.



Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie



Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość *

i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.

Będzie panował od morza do morza, *

od Rzeki aż po krańce ziemi.



Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie



Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *

i ubogiego, który nie ma opieki.

Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *

nędzarza ocali od śmierci.



Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie



Niech jego imię trwa na wieki, *

jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.

Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *

niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.



Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie



Aklamacja

Alleluja, alleluja, alleluja



Oto nasz Pan przyjdzie z mocą

i oświeci oczy sług swoich.



Alleluja, alleluja, alleluja





Ewangelia (Łk 10, 21-24)

Jezus rozradował się w Duchu Świętym



Słowa Ewangelii według świętego Łukasza



Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.



Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».



Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».



CZYTANIA 06 PAŹDZIERNIKA 2020



Czytanie (Ga 1, 13-24)

Paweł powołany przez Chrystusa



Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów



Bracia:



Słyszeliście o moim wcześniejszym postępowaniu, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości dla judaizmu przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków.



Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku. Następnie, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy, aby poznać się z Kefasem, i zatrzymałem się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą do grona apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego. A Bóg jest mi świadkiem, że w tym, co tu do was piszę, nie kłamię.



Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nieznany. Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą wcześniej usiłował wytępić. I wielbili Boga z mego powodu.





Psalm (Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 14c-15 (R.: por. 24b))

Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną



Przenikasz i znasz mnie, Panie, *

Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.

Z daleka spostrzegasz moje myśli, †

przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *

i znasz wszystkie moje drogi.



Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną



Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *

i utkałeś mnie w łonie mej matki.

Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *

godne podziwu są Twoje dzieła.



Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną



I duszę moją znasz do głębi. *

Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,

kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *

utkany we wnętrzu ziemi.



Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną





Aklamacja (Por. Łk 11, 28)

Alleluja, alleluja, alleluja



Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego

i zachowują je wiernie.



Alleluja, alleluja, alleluja





Ewangelia (Łk 10, 38-42)

Jezus w gościnie u Marty i Marii



Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza



Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.



Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».



A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».





CZYTANIA 01 WRZEŚNIA 2020



Czytanie (1 Kor 2, 10b-16)

Duch Boży daje poznanie Boga



Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

Bracia:

Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż my nie otrzymaliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania dobra, jakim Bóg nas obdarzył. A głosimy to nie za pomocą wyszukanych słów ludzkiej mądrości, lecz korzystamy z pouczeń Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha.

Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego pojąć, bo tylko duchem można to zrozumieć. Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać? My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.



Psalm (Ps 145 (144), 8-9. 10-11. 12-13. 14 i 17 (R.: 17a))

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach



Pan jest łagodny i miłosierny, *

nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.

Pan jest dobry dla wszystkich, *

a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.



Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach



Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.

Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

i niech głoszą Twoją potęgę.



Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach



Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *

i wspaniałość chwały Twojego królestwa.

Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *

przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.



Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach



Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *

i podnosi wszystkich zgnębionych.

Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *

i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.



Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach



Aklamacja (Por. Łk 7, 16)

Alleluja, alleluja, alleluja



Wielki prorok powstał między nami

i Bóg nawiedził lud swój.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Łk 4, 31-37)

Uzdrowienie opętanego



Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza



Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.

A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.

Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».

I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.



CZYTANIA 07 LIPCA 2020



Czytanie (Oz 8, 4-7. 11-13)

Bałwochwalstwo i nieposłuszeństwo Izraelitów



Czytanie z Księgi proroka Ozeasza

Tak mówi Pan:«Synowie Izraela ustanawiali sobie królów, ale beze Mnie. Książąt mianowali – też bez mojej wiedzy. Czynili posągi ze srebra swego i złota – na własną zagładę. Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój się na nich rozpala; jak długo jeszcze nie będą mogli być wolni od winy synowie Izraela? Wykonał go rzemieślnik, lecz nie jest on bogiem; w kawałki się rozleci cielec samaryjski. Skoro sieją wiatr, zbiorą burzę. Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki, jeśliby nawet dało, zabierze ją obcy.

Wiele ołtarzy Efraim zbudował, ale służą mu jedynie do grzechu. Wypisałem im moje liczne prawa, lecz je przyjęli jako coś obcego. Lubią ofiary krwawe i chętnie je składają, lubią też mięso, które wówczas jedzą, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzę ich za grzechy – niech wrócą znów do Egiptu!»



Psalm (Ps 115 (113B), 3-4. 5-6. 7ab i 8. 9-10 (R.: por. 9a))



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Nasz Bóg jest w niebie, *

czyni wszystko, co zechce.

Ich bożki są ze srebra i złota, *

dzieła rąk ludzkich.



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Mają usta, ale nie mówią, *

mają oczy, ale nie widzą.

Mają uszy, ale nie słyszą, *

mają nozdrza, ale nie czują zapachu.



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Mają ręce pozbawione dotyku, *

nogi mają, ale nie chodzą.

Do nich będą podobni ci, którzy je robią, *

i każdy, który im ufa.



Naród wybrany ufa swemu Panu.

Ale dom Izraela pokłada ufność w Panu, *

On jest ich pomocą i tarczą.

Dom Aarona pokłada ufność w Panu, *

On jest ich pomocą i tarczą.



Naród wybrany ufa swemu Panu.



Aklamacja (J 10, 14)



Alleluja, alleluja, alleluja

Ja jestem dobrym pasterzem

i znam owce moje, a moje Mnie znają.



Alleluja, alleluja, alleluja



Ewangelia (Mt 9, 32-38)



Jezus lituje się nad ludźmi



Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Przyprowadzono do Jezusa opętanego niemowę. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!»

Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».

Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.

A widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».



CZYTANIA 02 CZERWCA 2020

 

 

Czytanie (2 P 3, 12-15a. 17-18)

 

Oczekujemy nowego nieba i nowej ziemi

 

 

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Piotra Apostoła

 

 

Najmilsi:

 

Oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo, płonąc, pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On was znalazł bez plamy i skazy – w pokoju, a cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienną.

 

Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych, własnej stałości nie doprowadzili do upadku. Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen.

 

 

 

 

Psalm (Ps 90 (89), 2 i 4. 10. 14 i 16 (R.: por. 1b))

 

 

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

Zanim narodziły się góry, †

 

nim powstał świat i ziemia, *

 

od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.

 

Bo tysiąc lat w Twoich oczach †

 

jest jak wczorajszy dzień, który minął, *

 

albo straż nocna.

 

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

Miarą naszego życia jest lat siedemdziesiąt, *

 

osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni.

 

A większość z nich to trud i marność, *

 

bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.

 

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

Nasyć nas o świcie swoją łaską, *

 

abyśmy przez wszystkie dni nasze

 

mogli się radować i cieszyć.

 

Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, *

 

a Twoja chwała nad ich synami.

 

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

 

Aklamacja (Por. Ef 1, 17-18)

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem,

 

abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

 

 

Ewangelia (Mk 12, 13-17)

 

Podatek należny cezarowi

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

 

 

Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»

 

Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»

 

Odpowiedzieli Mu: «Cezara».

 

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

 

I byli pełni podziwu dla Niego.

 

 

 

 

CZYTANIA 3 MARZEC 2020

 

Czytanie (Iz 55, 10-11)

 

Skuteczność słowa Bożego

 

 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

 

 

Tak mówi Pan Bóg:

 

«Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa».

 

 

 

Psalm (Ps 34 (33), 4-5. 6-7. 16-17. 18-19 (R.: por. 18b))

 

 

Refren: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli.

 

 

Wysławiajcie razem ze mną Pana, *

 

wspólnie wywyższajmy Jego imię.

 

Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *

 

i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

 

 

Refren: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli.

 

 

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *

 

oblicza wasze nie zapłoną wstydem.

 

Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał, *

 

i uwolnił od wszelkiego ucisku.

 

 

Refren: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli.

 

 

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych, *

 

uszy Jego otwarte na ich wołanie.

 

Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym, *

 

by pamięć o nich wymazać z ziemi.

 

 

Refren: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli.

 

 

Pan słyszy wołających o pomoc *

 

i ratuje ich od wszelkiej udręki.

 

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, *

 

ocala upadłych na duchu.

 

 

Refren: Bóg sprawiedliwych wyzwala z niedoli.

 

 

 

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

 

 

Nie samym chlebem żyje człowiek,

 

lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

 

 

Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

 

 

 

Ewangelia (Mt 6, 7-15)

 

Jezus uczy, jak się modlić

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

 

 

Jezus powiedział do swoich uczniów:

 

«Modląc się, nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, zanim jeszcze Go poprosicie.

 

 

Wy zatem tak się módlcie:

 

Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię! Niech przyjdzie Twoje królestwo; niech Twoja wola się spełnia na ziemi, tak jak w niebie. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego.

 

 

Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, Ojciec wasz nie przebaczy wam także waszych przewinień».

 

 

 

 

CZYTANIA 4 LUTY 2020

 

 

Czytanie (2 Sm 18, 9-10. 14b.24-25a. 31 – 19, 3)

 

Śmierć Absaloma

 

 

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

 

 

Absalom natknął się na sługi Dawida. Jechał na mule. Muł zapuścił się pod konary wielkiego terebintu. Absalom utkwił głową w terebincie i zawisł między niebem a ziemią, a muł, który był pod nim, popędził dalej. Dostrzegł to pewien człowiek i zawiadomił Joaba: «Widziałem Absaloma wiszącego na terebincie». Joab wziął do ręki trzy oszczepy i utopił je w sercu Absaloma.

 

Dawid siedział między dwiema bramami. Strażnik, który chodził po tarasie bramy nad murem, podniósłszy oczy, zauważył, że jakiś mężczyzna biegnie samotnie. Strażnik zawołał i przekazał królowi tę wiadomość. Król powiedział: «Jeżeli jest sam, to przynosi dobrą nowinę!»

 

Następnie przybył Kuszyta i powiedział: «Niech się raduje pan mój, król, dobrą nowiną. Właśnie dziś Pan wymierzył ci sprawiedliwość, wybawiając cię z ręki wszystkich, którzy powstali przeciw tobie». Król zapytał Kuszytę: «Czy dobrze się wiedzie młodemu Absalomowi?» Odpowiedział Kuszyta: «Niech się tak stanie ze wszystkimi wrogami pana mojego, króla, i ze wszystkimi, którzy złośliwie przeciw tobie powstali, jak z tym młodzieńcem».

 

Król zadrżał. Udał się do górnego pomieszczenia bramy i płakał. Chodząc, tak mówił: «Synu mój, Absalomie! Absalomie, synu mój, synu mój! Obym ja umarł zamiast ciebie! Absalomie, mój synu, mój synu!»

 

Joabowi zaś doniesiono: «Król płacze. Rozpacza z powodu Absaloma». Tak więc zwycięstwo przemieniło się w tym dniu w żałobę dla całego ludu. Posłyszał bowiem lud w tym dniu wiadomość: «Król martwi się z powodu swego syna».

 

 

 

Psalm Ps 86 (85), 1b-2. 3-4. 5-6 (R.: 4b)

 

 

Refren: Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.

 

 

Nakłoń swego ucha i wysłuchaj mnie, Panie, *

 

bo biedny jestem i ubogi.

 

Strzeż mojej duszy, bo jestem pobożny, †

 

zbaw sługę Twego, który ufa Tobie, *

 

Ty jesteś moim Bogiem.

 

 

Refren: Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.

 

 

 

Panie, zmiłuj się nade mną, *

 

bo nieustannie wołam do Ciebie.

 

Uraduj duszę swego sługi, *

 

ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.

 

 

Refren: Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.

 

 

 

Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i łaskawy, *

 

pełen łaski dla wszystkich, którzy Cię wzywają.

 

Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją *

 

i zważ na głos mojej prośby.

 

 

Refren: Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja (Por. Mt 8, 17)

 

Jezus wziął na siebie nasze słabości

 

i dźwigał nasze choroby.

 

 

 

Ewangelia (Mk 5, 21-43)

 

Wskrzeszenie córki Jaira i uzdrowienie kobiety

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

 

 

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg jeziora Genezaret, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: «Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd na Niego napierał.

 

A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele wycierpiała od różnych lekarzy i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej. Posłyszała o Jezusie, więc weszła z tyłu między tłum i dotknęła się Jego płaszcza. Mówiła bowiem: «Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa». Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w swym ciele, że jest uleczona z dolegliwości.

 

A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie i zapytał: «Kto dotknął mojego płaszcza?» Odpowiedzieli Mu uczniowie: «Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: Kto Mnie dotknął». On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła. Wtedy kobieta podeszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, padła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę. On zaś rzekł do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź wolna od swej dolegliwości».

 

Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?» Lecz Jezus, słysząc, co mówiono, rzekł do przełożonego synagogi: «Nie bój się, wierz tylko!» I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.

 

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Widząc zamieszanie, płaczących i głośno zawodzących, wszedł i rzekł do nich: «Czemu podnosicie wrzawę i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go.

 

Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca i matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań!» Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym się nie dowiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

 

 

 

CZYTANIA 3 GRUDNIA 2019

 

Czytanie (Iz 11, 1-10)

 

Na Chrystusie spocznie Duch Pański

 

 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

 

 

Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.

 

Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ani wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi.

 

Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą z sobą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na gnieździe kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani działać na zgubę po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze.

 

Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie miejsce jego spoczynku.

 

 

Psalm (Ps 72 (71), 1b-2. 7-8. 12-13. 17 (R.: por. 7))

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Boże, przekaż Twój sąd królowi, *

 

a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.

 

aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *

 

i ubogimi według prawa.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość *

 

i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.

 

Będzie panował od morza do morza, *

 

od Rzeki aż po krańce ziemi.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *

 

i ubogiego, który nie ma opieki.

 

Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *

 

nędzarza ocali od śmierci.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Niech jego imię trwa na wieki, *

 

jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.

 

Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *

 

niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

Aklamacja

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą

 

i oświeci oczy sług swoich.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

Ewangelia (Łk 10, 21-24)

 

Jezus rozradował się w Duchu Świętym

 

 

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

 

 

Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

 

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko ojciec; ani kim jest ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

 

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

 

 

CZYTANIA 5 LISTOPADA 2019

 

Czytanie (Rz 12, 5-16a)

 

Gorliwie wypełniać swoje zadanie w Kościele

 

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

 

 

Bracia:

 

 

Wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a dla siebie nawzajem jesteśmy członkami. Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa – aby go stosować zgodnie z wiarą; bądź to urząd diakona – dla wykonywania czynności diakońskich; bądź urząd nauczyciela – dla wypełniania czynności nauczycielskich; bądź dar upominania – dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, niech to czyni ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, niech działa z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, niech to czyni ochoczo.

 

Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie sobie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali. Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności.

 

Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie. Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie między sobą jednomyślni. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne.

 

 

Psalm (Ps 131 (130), 1bcde. 2-3)

 

Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie

 

 

Panie, moje serce się nie pyszni *

 

i nie patrzą wyniośle moje oczy.

 

Nie dbam o rzeczy wielkie *

 

ani o to, co przerasta me siły.

 

 

Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie

 

 

Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę. †

 

Jak dziecko na łonie swej matki, *

 

jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza.

 

Izraelu, złóż nadzieję w Panu, *

 

teraz i na wieki.

 

 

Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie

 

 

Aklamacja (Mt 11, 28)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,

 

którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Łk 14, 15-24)

 

Przypowieść o zaproszonych na ucztę

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

 

 

Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: «Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym».

 

On zaś mu powiedział: «Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadeszła pora uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: „Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe”. Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: „Kupiłem pole, muszę wyjść je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Drugi rzekł: „Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Jeszcze inny rzekł: „Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść”.

 

Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał swemu słudze: „Wyjdź co prędzej na ulice i w zaułki miasta i sprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych!” Sługa oznajmił: „Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce”. Na to pan rzekł do sługi: „Wyjdź na drogi i między opłotki i przynaglaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony.

 

Albowiem powiadam wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty”».

 

 

CZYTANIA 1 PAŹDZIERNIKA 2019

 

Czytanie (Za 8, 20-23)

 

Narody będą szukały prawdziwego Boga

 

Czytanie z Księgi proroka Zachariasza

 

 

Tak mówi Pan Zastępów: «W przyszłości przyjdą ludy i mieszkańcy wielu miast. Mieszkańcy jednego miasta, idąc do drugiego, będą mówili: Pójdźmy zjednać przychylność Pana i szukać Pana Zastępów! – Ja także idę». I tak liczne ludy i mnogie narody przychodzić będą, aby szukać Pana Zastępów w Jeruzalem i zjednać sobie przychylność Pana.

 

Tak mówi Pan Zastępów: «W owych dniach dziesięciu mężów ze wszystkich języków, którymi mówią narody, uchwyci się skraju płaszcza Judejczyka, mówiąc: Chcemy iść z wami, albowiem zrozumieliśmy, że z wami jest Bóg».

 

 

Psalm (Ps 87 (86), 1b-3. 4-5. 6-7 (R.: por. Za 8, 23))

 

Pan Bóg jest z nami, wszyscy się radujmy

 

 

Gród Jego wznosi się na świętych górach, †

 

umiłował Pan bramy Syjonu *

 

bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.

 

Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *

 

miasto Boże.

 

 

Pan Bóg jest z nami, wszyscy się radujmy

 

 

Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, którzy mnie znają. †

 

Oto Filistea, Tyr i Etiopia, *

 

nawet taki kraj tam się narodził.

 

O Syjonie powiedzą: «Każdy człowiek urodził się na nim, *

 

a Najwyższy sam go umacnia».

 

 

Pan Bóg jest z nami, wszyscy się radujmy

 

 

Pan zapisuje w księdze ludów: *

 

«Oni się tam narodzili».

 

I tańcząc, śpiewać będą: *

 

«Wszystkie moje źródła są w Tobie».

 

 

Pan Bóg jest z nami, wszyscy się radujmy

 

 

Aklamacja (Por. Mk 10, 45)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Syn Człowieczy przyszedł, żeby służyć

 

i dać swoje życie jako okup za wielu.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Łk 9, 51-56)

 

Jezus przeciwny natychmiastowemu karaniu

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

 

Gdy dopełniały się dni wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem, i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i weszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by przygotować Mu pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jeruzalem.

 

Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: «Panie, czy chcesz, byśmy powiedzieli: Niech ogień spadnie z nieba i pochłonie ich?» Lecz On, odwróciwszy się, zgromił ich. I udali się do innego miasteczka.

 

 

CZYTANIA 3 WRZEŚNIA 2019

 

Czytanie (1 Tes 5, 1-6. 9-11)

 

Chrystus umarł za nas, abyśmy razem z Nim żyli

 

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

 

 

Nie potrzeba wam, bracia, pisać o czasach i chwilach, sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak jak złodziej w nocy.

 

Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» – tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie umkną. Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności. Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi. Ponieważ nie przeznaczył nas Bóg na to, abyśmy zasłużyli na gniew, ale na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który za nas umarł, abyśmy – żywi czy umarli – razem z Nim żyli. Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich, jak to zresztą czynicie.

 

 

Psalm (Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14 (R.: por. 13))

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

Pan moim światłem i zbawieniem moim, *

 

kogo miałbym się lękać?

 

Pan obrońcą mego życia, *

 

przed kim miałbym czuć trwogę?

 

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, †

 

żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu *

 

po wszystkie dni mego życia,

 

abym kosztował słodyczy Pana, *

 

stale się radował Jego świątynią.

 

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *

 

w krainie żyjących.

 

Oczekuj Pana, bądź mężny, *

 

nabierz odwagi i oczekuj Pana.

 

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

Aklamacja (Por. Łk 7, 16)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Wielki prorok powstał między nami

 

i Bóg nawiedził lud swój.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Łk 4, 31-37)

 

Uzdrowienie opętanego

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

 

 

Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.

 

A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.

 

Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».

 

I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.

 

 

CZYTANIA 2 LIPCA 2019

 

Czytanie (Rdz 19, 15-29)

 

Zniszczenie Sodomy i Gomory

 

Czytanie z Księgi Rodzaju

 

 

Gdy zaczynało świtać, aniołowie przynaglali Lota, mówiąc: «Wstań, weź żonę i córki, które są przy tobie, abyś nie zginął z winy tego miasta». Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce – Pan bowiem litował się nad nimi – i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto.

 

A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: «Uchodź, abyś ocalił swe życie. Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach, bo inaczej zginiesz!»

 

Ale Lot rzekł do nich: «Nie, panie mój! Jeśli darzysz twego sługę życzliwością, uczyń większą łaskę niż ta, którą mi wyświadczyłeś, ratując mi życie: bo ja nie mogę szukać schronienia w górach, aby tam nie dosięgło mnie nieszczęście i abym nie zginął. Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec. A choć jest ono małe, w nim znajdę schronienie. Czyż nie jest ono małe? Ja zaś będę mógł ocalić życie».

 

Odpowiedział mu anioł: «Przychylam się i do tej twojej prośby; nie zniszczę więc miasta, o którym mówisz. Szybko zatem schroń się w nim, bo nie mogę dokonać zniszczenia, dopóki tam nie wejdziesz». Dlatego dano temu miastu nazwę Soar.

 

Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru. A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia pochodzący od Pana z nieba. I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli.

 

Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal.

 

Tak więc Bóg, niszcząc okoliczne miasta, wspomniał o Abrahamie i ocalił Lota od zagłady, jakiej uległy te miasta, w których Lot przedtem mieszkał.

 

 

Psalm (Ps 26 (25), 2-3. 9-10. 11-12 (R.: por. 3a))

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci

 

 

Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę, *

 

zbadaj me sumienie i serce.

 

Bo przed moimi oczyma łaskawość Twa stoi *

 

i postępuję w Twojej prawdzie.

 

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci

 

 

Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy, *

 

a życia mojego z mężami krwawymi.

 

W ich ręku zbrodnia, *

 

a ich prawica pełna jest przekupstwa.

 

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci

 

 

Ja zaś kroczę w mojej niewinności, *

 

wyzwól mnie i zmiłuj się nade mną.

 

Na równej drodze stoi moja stopa, *

 

na zgromadzeniach błogosławię Pana.

 

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci

 

 

Aklamacja (Por. Ps 130 (129), 5)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Pokładam nadzieję w Panu,

 

ufam Jego słowu.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Mt 8, 23-27)

 

Uciszenie burzy na jeziorze

 

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

 

 

Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie.

 

A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!»

 

A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?» Potem, powstawszy, zgromił wichry i jezioro, i nastała głęboka cisza.

 

A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?»

 

 

 

CZYTANIA 4 CZERWCA 2019

 

Czytanie (Dz 19, 1-8)

 

Uczniowie Jana Chrzciciela w Efezie przyjmują chrzest

 

 

Czytanie z Dziejów Apostolskich

 

Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów. Zapytał ich: «Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę?» A oni do niego: «Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty». «Jaki więc chrzest przyjęliście?» – zapytał. A oni odpowiedzieli: «Chrzest Janowy». «Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa» – powiedział Paweł.

 

Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa. A kiedy Paweł nałożył na nich ręce, Duch Święty zstąpił na nich. Mówili też językami i prorokowali. Wszystkich ich było około dwunastu mężczyzn.

 

Następnie wszedł do synagogi i odważnie przemawiał przez trzy miesiące, rozprawiając i przekonując o królestwie Bożym.

 

 

Oto słowo Boże.

 

 

PSALM RESPONSORYJNY

 

Ps 68 (67), 2-3. 4 i 5ac. 6-7b. (R.: por. 33a)

 

 

Refren: Śpiewajcie Bogu, wszystkie ludy ziemi.

 

albo:

 

Alleluja.

 

 

Bóg wstaje i rozpraszają się Jego wrogowie, *

 

pierzchają przed Jego obliczem ci, którzy Go nienawidzą.

 

Jak dym przez wiatr rozwiany, †

 

jak wosk, co rozpływa się przy ogniu, *

 

tak giną przed Bogiem grzesznicy.

 

 

Refren.

 

 

A sprawiedliwi cieszą się i weselą przed Bogiem, *

 

i rozkoszują radością.

 

Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu, *

 

bo Pan Mu na imię.

 

 

Refren.

 

 

Ojcem dla sierot i wdów opiekunem *

 

jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.

 

Bóg dom gotuje dla opuszczonych, *

 

jeńców prowadzi ku lepszemu życiu.

 

 

Refren.

 

 

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

 

Kol 3, 1

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze,

 

gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

 

EWANGELIA

 

J 16, 29-33

 

 

Odwagi, Ja zwyciężyłem świat

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

Uczniowie rzekli do Jezusa: «Oto teraz mówisz otwarcie i nie opowiadasz żadnej przypowieści. Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie potrzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś».

 

Odpowiedział im Jezus: «Teraz wierzycie? Oto nadchodzi godzina, a nawet już nadeszła, że się rozproszycie – każdy w swoją stronę, a Mnie zostawicie samego. Ale Ja nie jestem sam, bo Ojciec jest ze Mną.

 

To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale odwagi! Ja zwyciężyłem świat».

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

CZYTANIA 7 MAJA 2019r.

 

Czytanie (Dz 7, 51 – 8, 1a)

 

Męczeństwo Świętego Szczepana

 

Czytanie z Dziejów Apostolskich

 

 

Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych:

 

 

«Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wy zdradziliście Go teraz i zamordowaliście. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go».

 

Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego.

 

A on, pełen Ducha Świętego, patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga».

 

A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie licz im tego grzechu!» Po tych słowach skonał.

 

Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana.

 

 

Psalm (Ps 31 (30), 3c-4. 6 i 7b i 8a. 17 i 21ab (R.: por. 6a))

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

Bądź dla mnie skałą schronienia, *

 

warownią, która ocala.

 

Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, *

 

kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.

 

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

W ręce Twoje powierzam ducha mego, *

 

Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże.

 

Ja zaś pokładam ufność w Panu. *

 

Weselę się i cieszę Twoim miłosierdziem.

 

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą, *

 

wybaw mnie w swoim miłosierdziu.

 

Osłaniasz ich Twą obecnością *

 

od spisku mężów.

 

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

Aklamacja (J 6, 35ab)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ja jestem chlebem życia.

 

Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (J 6, 30-35)

 

Ja jestem chlebem życia

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

 

W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa:

 

 

«Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».

 

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».

 

Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!»

 

Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».

 

 

CZYTANIA 2 KWIETNIA 2019r.

 

Czytanie (Ez 47, 1-9. 12)

 

Woda wypływająca ze świątyni niesie życie

 

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

 

 

Podczas widzenia otrzymanego od Pana zaprowadził mnie anioł z powrotem przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni była zwrócona ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony świątyni na południe od ołtarza. I wyprowadził mnie przez bramę północną, i poza murami powiódł mnie do bramy zewnętrznej, zwróconej ku wschodowi. A oto woda wypływała spod prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza.

 

Potem poprowadził mnie ów mąż w kierunku wschodnim; miał on w ręku pręt mierniczy, odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę; woda sięgała aż do kostek. Następnie znów odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę: sięgała aż do kolan; i znów odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść: sięgała aż do bioder; i znów odmierzył jeszcze tysiąc łokci: był tam już potok, którego nie mogłem przejść, gdyż woda była za głęboka, była to woda do pływania, rzeka, której nie można było przejść. Potem rzekł do mnie: «Czy widziałeś to, synu człowieczy?» I poprowadził mnie z powrotem wzdłuż rzeki.

 

Gdy się odwróciłem, oto po obu stronach na brzegu rzeki znajdowało się wiele drzew. A on rzekł do mnie: «Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa się w wodach słonych, a wtedy wody stają się zdrowe. Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi, dokądkolwiek potok wpłynie, pozostają przy życiu: będzie tam też niezliczona ilość ryb, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie uzdrowione.

 

A nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ woda dla nich przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za pokarm, a ich liście za lekarstwo».

 

 

Psalm (Ps 46 (45), 2-3. 5-6. 8-9 (R.: por. 8))

 

Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną

 

 

Bóg jest dla nas ucieczką i siłą, *

 

najpewniejszą pomocą w trudnościach.

 

Przeto nie będziemy się bali, choćby zatrzęsła się ziemia *

 

i góry zapadły w otchłań morza.

 

 

Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną

 

 

Nurty rzeki rozweselają miasto Boże, *

 

najświętszy przybytek Najwyższego.

 

Bóg w nim przebywa, a ono się nie zachwieje, *

 

Bóg je wspomoże o świcie.

 

 

Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną

 

 

Pan Zastępów jest z nami, *

 

Bóg Jakuba jest naszą obroną.

 

Przyjdźcie, zobaczcie dzieła Pana, *

 

zdumiewające czyny, których dokonał na ziemi.

 

 

Pan Bóg Zastępów jest dla nas obroną

 

 

Aklamacja (Ps 51 (50), 12a. 14a)

 

Chwała Tobie, Królu wieków

 

 

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste

 

i przywróć mi radość Twojego zbawienia.

 

 

Chwała Tobie, Królu wieków

 

 

Ewangelia (J 5, 1-16)

 

Uzdrowienie paralityka w sadzawce Betesda

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

 

Było święto żydowskie i Jezus udał się do Jerozolimy.

 

W Jerozolimie zaś jest przy Owczej Bramie sadzawka, nazwana po hebrajsku Betesda, mająca pięć krużganków. Leżało w nich mnóstwo chorych: niewidomych, chromych, sparaliżowanych.

 

Znajdował się tam pewien człowiek, który już od lat trzydziestu ośmiu cierpiał na swoją chorobę. Gdy Jezus ujrzał go leżącego i poznał, że czeka już dłuższy czas, rzekł do niego: «Czy chcesz wyzdrowieć?»

 

Odpowiedział Mu chory: «Panie, nie mam człowieka, aby mnie wprowadził do sadzawki, gdy nastąpi poruszenie wody. W czasie kiedy ja dochodzę, inny wstępuje przede mną».

 

Rzekł do niego Jezus: «Wstań, weź swoje nosze i chodź!» Natychmiast wyzdrowiał ów człowiek, wziął swoje nosze i chodził.

 

Jednakże dnia tego był szabat. Rzekli więc Żydzi do uzdrowionego: «Dziś jest szabat, nie wolno ci dźwigać twoich noszy».

 

On im odpowiedział: «Ten, który mnie uzdrowił, rzekł do mnie: Weź swoje nosze i chodź». Pytali go więc: «Cóż to za człowiek ci powiedział: Weź i chodź?» Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest; albowiem Jezus odsunął się od tłumu, który był w tym miejscu.

 

Potem Jezus znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło». Człowiek ów odszedł i oznajmił Żydom, że to Jezus go uzdrowił. I dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że czynił takie rzeczy w szabat.

 

 

CZYTANIA 5 MARCA 2019r.

 

Czytanie Hbr 5, 1-9

 

Czytanie z Listu do Hebrajczyków.

 

 

Każdy bowiem arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy. Może on współczuć z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości. I ze względu na nią powinien jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy. I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron. Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale [uczynił to] Ten, który powiedział do Niego:

 

Ty jesteś moim Synem,

 

Jam Cię dziś zrodził,

 

jak i w innym [miejscu]:

 

Tyś jest kapłanem na wieki

 

na wzór Melchizedeka.

 

Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości.

 

A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał5, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.

 

 

Psalm 69, 2-3. 15-19

 

 

Refren: Naucz nas, Panie, pełnić Twoją wolę.

 

 

Wybaw mnie, Boże, *

 

bo woda mi sięga po szyję.

 

Ugrzęzłem w mule topieli i nie mam nigdzie oparcia, *

 

trafiłem na wodną głębinę i nurt wody mnie porywa.

 

 

Refren: Naucz nas, Panie, pełnić Twoją wolę.

 

 

Wyrwij mnie z bagna, abym nie utonął, *

 

wybaw mnie od tych, co mnie nienawidzą.

 

Ratuj mnie z wodnej głębiny, *

 

niechaj mnie nie porwie nurt wody.

 

 

Refren: Naucz nas, Panie, pełnić Twoją wolę.

 

 

Niech nie pochłonie mnie głębia, *

 

niech się nie zamknie nade mną paszcza otchłani.

 

Wysłuchaj mnie, Panie, bo łaskawa jest Twoja miłość, *

 

spójrz na mnie w ogromie swego miłosierdzia.

 

 

Refren: Naucz nas, Panie, pełnić Twoją wolę.

 

 

Przed sługą Twoim nie kryj swego oblicza, *

 

wysłuchaj mnie prędko, bo jestem w ucisku.

 

Zbliż się do mnie i wybaw mnie, *

 

uwolnij mnie przez wzgląd na moich wrogów.

 

 

Refren: Naucz nas, Panie, pełnić Twoją wolę.

 

 

 

AKLAMACJA Mk 14, 38

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie;

 

duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

EWANGELIA Łk 22, 39-46

 

Słowa Ewangelii według św. Łukasza. Jezus wyszedł z wieczernika i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną; towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: "Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie". A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: "Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich. Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie".

 

Wtedy ukazał Mu się anioł z nieba i umacniał Go. Pogrążony w udręce jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię.

 

Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku. Rzekł do nich: "Czemu śpicie? Wstańcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie".

 

 

 

 

CZYTANIA 5 lutego 2019r.

 

Czytanie (Hbr 12, 1-4)

 

 

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

 

Bracia:

 

 

Mając dokoła siebie takie mnóstwo świadków, zrzuciwszy wszelki ciężar, a przede wszystkim grzech, który nas łatwo zwodzi, biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach. Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala.

 

On to zamiast radości, którą Mu obiecywano, przecierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i zasiadł po prawicy na tronie Boga. Zważcie więc na Tego, który ze strony grzeszników tak wielką wycierpiał wrogość wobec siebie, abyście nie ustawali, załamani na duchu. Jeszcze nie opieraliście się aż do krwi, walcząc przeciw grzechowi.

 

 

 

Psalm (Ps 22 (21), 26b-27. 28 i 30ab. 30c-32 (R.: por. 27b))

 

Chwalić Cię będą, którzy Cię szukają

 

 

Wypełnię moje śluby wobec czcicieli Boga. *

 

Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,

 

będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: *

 

«Serca wasze niech żyją na wieki».

 

 

Chwalić Cię będą, którzy Cię szukają

 

 

Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi, *

 

oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie.

 

Jemu się pokłonią wszyscy śpiący w ziemi, *

 

przed Nim zegną się wszyscy, którzy staną się prochem.

 

 

Chwalić Cię będą, którzy Cię szukają

 

 

Moja dusza będzie żyła dla Niego, †

 

potomstwo moje Jemu będzie służyć, *

 

przyszłym pokoleniom o Panu opowie.

 

I sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, †

 

który się narodzi: *

 

«Pan to uczynił».

 

 

Chwalić Cię będą, którzy Cię szukają

 

 

Aklamacja (Por. Mt 8, 17)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

Jezus wziął na siebie nasze słabości

 

i dźwigał nasze choroby.

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Mk 5, 21-43)

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

 

 

Gdy Jezus przeprawił się z powrotem łodzią na drugi brzeg jeziora Genezaret, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: «Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła». Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd na Niego napierał.

 

A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele wycierpiała od różnych lekarzy i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej. Posłyszała o Jezusie, więc weszła z tyłu między tłum i dotknęła się Jego płaszcza. Mówiła bowiem: «Żebym choć dotknęła Jego płaszcza, a będę zdrowa». Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w swym ciele, że jest uleczona z dolegliwości.

 

A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie i zapytał: «Kto dotknął mojego płaszcza?» Odpowiedzieli Mu uczniowie: «Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: Kto Mnie dotknął». On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła.

 

Wtedy kobieta podeszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, padła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę. On zaś rzekł do niej: «Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź wolna od swej dolegliwości».

 

Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: «Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela?» Lecz Jezus, słysząc, co mówiono, rzekł do przełożonego synagogi: «Nie bój się, wierz tylko!» I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego.

 

Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Widząc zamieszanie, płaczących i głośno zawodzących, wszedł i rzekł do nich: «Czemu podnosicie wrzawę i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi». I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca i matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: «Talitha kum», to znaczy: «Dziewczynko, mówię ci, wstań!» Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia.

 

Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym się nie dowiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

 

 

 

CZYTANIA 4 GRUDNIA 2018

 

Czytanie (Iz 11, 1-10)

 

Na Chrystusie spocznie Duch Pański

 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

 

 

Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.

 

Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ani wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi.

 

Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą z sobą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na gnieździe kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani działać na zgubę po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze.

 

Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie miejsce jego spoczynku.

 

 

Psalm (Ps 72 (71), 1b-2. 7-8. 12-13. 17 (R.: por. 7))

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Boże, przekaż Twój sąd królowi, *

 

a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.

 

aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *

 

i ubogimi według prawa.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość *

 

i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.

 

Będzie panował od morza do morza, *

 

od Rzeki aż po krańce ziemi.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *

 

i ubogiego, który nie ma opieki.

 

Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *

 

nędzarza ocali od śmierci.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Niech jego imię trwa na wieki, *

 

jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.

 

Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *

 

niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Aklamacja

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą

 

i oświeci oczy sług swoich.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Łk 10, 21-24)

 

Jezus rozradował się w Duchu Świętym

 

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

 

 

Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

 

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko ojciec; ani kim jest ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

 

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».

 

 

CZYTANIA 6 listopada 2018r.

 

Czytanie (Flp 2, 5-11)

 

Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył

 

 

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Filipian

 

Bracia:

 

To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie.

 

On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej.

 

Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca.

 

 

Psalm (Ps 22 (21), 26b-27. 28-30a. 31-32 (R.: por. 26a))

 

Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu

 

 

Wypełnię moje śluby wobec czcicieli Boga. *

 

Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,

 

będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają: *

 

«Serca wasze niech żyją na wieki».

 

 

Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu

 

 

Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi, *

 

oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,

 

bo władza królewska należy do Pana †

 

i On panuje nad narodami. *

 

Jemu się pokłonią wszyscy śpiący w ziemi.

 

 

Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu

 

 

Potomstwo moje Jemu będzie służyć, *

 

przyszłym pokoleniom o Panu opowie.

 

I sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, †

 

który się narodzi: *

 

«Pan to uczynił».

 

 

Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu

 

 

Aklamacja (Mt 11, 28)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,

 

którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Łk 14, 15-24)

 

Przypowieść o zaproszonych na ucztę

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

 

Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: «Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym».

 

On zaś mu powiedział: «Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadeszła pora uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: „Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe”. Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: „Kupiłem pole, muszę wyjść je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Drugi rzekł: „Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Jeszcze inny rzekł: „Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść”.

 

Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał swemu słudze: „Wyjdź co prędzej na ulice i w zaułki miasta i sprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych!” Sługa oznajmił: „Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce”. Na to pan rzekł do sługi: „Wyjdź na drogi i między opłotki i przynaglaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony.

 

Albowiem powiadam wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty”».

 

 

 

CZYTANIA 2 października 2018

 

Czytanie (Wj 23, 20-23)

 

Anioł strzeże w czasie drogi

 

Czytanie z Księgi Wyjścia

 

 

Tak mówi Pan:

 

«Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w czasie twojej drogi i doprowadził cię do miejsca, które ci wyznaczyłem. Szanuj go i bądź uważny na jego słowa. Nie sprzeciwiaj się mu w niczym, gdyż nie przebaczy waszych przewinień, bo imię moje jest w nim. Jeśli będziesz wiernie słuchał jego głosu i wykonywał to wszystko, co ci polecam, będę nieprzyjacielem twoich nieprzyjaciół i będę odnosił się wrogo do odnoszących się tak do ciebie. Mój anioł poprzedzi cię i zaprowadzi do Amoryty, Chetyty, Peryzzyty, Kananejczyka, Chiwwity, Jebuzyty, i Ja ich wygładzę».

 

 

Psalm (Ps 91, 1-2. 3-4. 5-6. 10-11 (R.: por. 11))

 

Aniołom kazał, aby strzegli ciebie

 

 

Kto się w opiekę oddał Najwyższemu *

 

i mieszka w cieniu Wszechmocnego,

 

mówi do Pana: «Tyś moją ucieczką i twierdzą, *

 

Boże mój, któremu ufam».

 

 

Aniołom kazał, aby strzegli ciebie

 

 

Bo On sam cię wyzwoli z sideł myśliwego *

 

i od słowa niosącego zgubę.

 

Okryje cię swoimi piórami, *

 

pod Jego skrzydła się schronisz.

 

 

Aniołom kazał, aby strzegli ciebie

 

 

Wierność Jego jest puklerzem i tarczą; *

 

nie ulękniesz się strachu nocnego.

 

Ani strzały za dnia lecącej, †

 

ani zarazy, co skrada się w mroku, *

 

ani moru niszczącego w południe.

 

 

Aniołom kazał, aby strzegli ciebie

 

 

Nie przystąpi do ciebie niedola, *

 

a cios nie dosięgnie twego namiotu.

 

Bo rozkazał swoim aniołom, *

 

aby cię strzegli na wszystkich twych drogach.

 

 

Aniołom kazał, aby strzegli ciebie

 

 

Aklamacja (Ps 103, 21)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie,

 

wszyscy słudzy, pełniący Jego wolę.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Mt 18, 1-5. 10)

 

Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego

 

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

 

 

W tym czasie uczniowie przystąpili do Jezusa z zapytaniem: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?»

 

On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. I kto by przyjął jedno takie dziecko w imię moje, Mnie przyjmuje.

 

Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie».

 

 

CZYTANIA 4 września 2018

 

Czytanie (1 Kor 2, 10b-16)

 

Duch Boży daje poznanie Boga

 

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian

 

 

Bracia:

 

Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego. Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży. Otóż my nie otrzymaliśmy ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania dobra, jakim Bóg nas obdarzył. A głosimy to nie za pomocą wyszukanych słów ludzkiej mądrości, lecz korzystamy z pouczeń Ducha, przedkładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha.

 

Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego pojąć, bo tylko duchem można to zrozumieć. Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, lecz sam przez nikogo nie jest sądzony. Któż więc poznał zamysł Pana tak, by Go mógł pouczać? My właśnie znamy zamysł Chrystusowy.

 

 

Psalm (Ps 145 (144), 8-9. 10-11. 12-13. 14 i 17 (R.: 17a))

 

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

 

 

Pan jest łagodny i miłosierny, *

 

nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.

 

Pan jest dobry dla wszystkich, *

 

a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.

 

 

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

 

 

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

 

i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.

 

Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

 

i niech głoszą Twoją potęgę.

 

 

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

 

 

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *

 

i wspaniałość chwały Twojego królestwa.

 

Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *

 

przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

 

 

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

 

 

Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, *

 

i podnosi wszystkich zgnębionych.

 

Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach *

 

i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.

 

 

Pan sprawiedliwy na wszystkich swych drogach

 

 

Aklamacja (Por. Łk 7, 16)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Wielki prorok powstał między nami

 

i Bóg nawiedził lud swój.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Łk 4, 31-37)

 

Uzdrowienie opętanego

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

 

 

Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.

 

A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.

 

Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».

 

I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.

 

 

CZYTANIA 3 lipca 2018

 

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan (Ef 2, 19-22)

 

 

Bracia:

 

Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.

 

 

Psalm (Ps 117, 1-2 (R.: por. Mk 16, 15))

 

Idźcie i głoście światu Ewangelię

 

 

Chwalcie Pana, wszystkie narody,

 

wysławiajcie Go, wszystkie ludy,

 

bo potężna nad nami Jego łaska,

 

a wierność Pana trwa na wieki.

 

 

Idźcie i głoście światu Ewangelię

 

 

Aklamacja (J 20, 29)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Uwierzyłeś Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;

 

błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (J 20, 24-29)

 

Pan mój i Bóg mój

 

Słowa Ewangelii według świętego Jana

 

 

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana».

 

Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę».

 

A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!»

 

Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».

 

Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»

 

Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

 

 

CZYTANIA 5 czerwca 2018

 

Czytanie z Drugiego Listu Świętego Piotra Apostoła (2 P 3, 12-15a. 17-18)

 

 

Najmilsi:

 

 

Oczekujecie i staracie się przyśpieszyć przyjście dnia Bożego, który sprawi, że niebo, płonąc, pójdzie na zagładę, a gwiazdy w ogniu się rozsypią. Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których zamieszka sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby On was znalazł bez plamy i skazy – w pokoju, a cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienną.

 

Wy zatem, umiłowani, wiedząc o tym wcześniej, strzeżcie się, abyście dając się uwieść błędom tych, którzy nie szanują praw Bożych, własnej stałości nie doprowadzili do upadku. Wzrastajcie zaś w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa! Jemu chwała zarówno teraz, jak i do dnia wieczności! Amen.

 

 

 

Psalm (Ps 90 (89), 2 i 4. 10. 14 i 16 (R.: por. 1b))

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

Zanim narodziły się góry, †

 

nim powstał świat i ziemia, *

 

od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.

 

Bo tysiąc lat w Twoich oczach †

 

jest jak wczorajszy dzień, który minął, *

 

albo straż nocna.

 

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

Miarą naszego życia jest lat siedemdziesiąt, *

 

osiemdziesiąt, gdy jesteśmy mocni.

 

A większość z nich to trud i marność, *

 

bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.

 

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

Nasyć nas o świcie swoją łaską, *

 

abyśmy przez wszystkie dni nasze

 

mogli się radować i cieszyć.

 

Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, *

 

a Twoja chwała nad ich synami.

 

 

Panie, Ty zawsze byłeś nam ucieczką

 

 

 

Aklamacja (Por. Ef 1, 17-18)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem,

 

abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

 

Ewangelia (Mk 12, 13-17)

 

Podatek należny cezarowi

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

 

 

Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»

 

Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»

 

Odpowiedzieli Mu: «Cezara».

 

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

 

I byli pełni podziwu dla Niego.

 

 

CZYTANIA 1 MAJA 2018

 

Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 14, 19-28)

 

Wędrówki misyjne apostołów

 

 

Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.

 

 

W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.

 

 

Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.

 

 

Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.

 

 

Psalm (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 21 (R.: por. 12))

 

Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo

 

 

Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *

 

i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.

 

Niech mówią o chwale Twojego królestwa *

 

i niech głoszą Twoją potęgę.

 

 

Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo

 

 

Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *

 

i wspaniałość chwały Twojego królestwa.

 

Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *

 

przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.

 

 

Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo

 

 

Niech usta moje *

 

głoszą chwałę Pana,

 

a wszystko, co żyje, †

 

niech wielbi Jego święte imię *

 

na zawsze i na wieki.

 

 

Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo

 

 

Aklamacja (Por. Łk 24, 46b. 26b)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać,

 

aby wejść do swojej chwały.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (J 14, 27-31a)

 

Pokój zostawiam wam

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

 

Jezus powiedział do swoich uczniów:

 

 

«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.

 

 

A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

 

 

CZYTANIA 3 KWIETNIA 2018

 

Czytanie z Dziejów Apostolskich (Dz 2, 36-41)

 

 

W dniu Pięćdziesiątnicy Piotr mówił do Żydów:

 

«Niech cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem».

 

Gdy to usłyszeli, przejęli się do głębi serca: «Cóż mamy czynić, bracia?» – zapytali Piotra i pozostałych apostołów. «Nawróćcie się – powiedział do nich Piotr – i niech każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których Pan, Bóg nasz, powoła».

 

W wielu też innych słowach dawał świadectwo i napominał: «Ratujcie się spośród tego przewrotnego pokolenia!»

 

Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz.

 

Oto słowo Boże

 

 

Psalm (Ps 33 (32), 4-5. 18-19. 20 i 22 (R.: por. 5b))

 

 

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

 

 

Słowo Pana jest prawe, *

 

a każde Jego dzieło godne zaufania.

 

On miłuje prawo i sprawiedliwość, *

 

ziemia jest pełna Jego łaski.

 

 

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

 

 

Oczy Pana zwrócone na bogobojnych, *

 

na tych, którzy oczekują Jego łaski,

 

aby ocalił ich życie od śmierci *

 

i żywił ich w czasie głodu.

 

 

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

 

 

Dusza nasza oczekuje Pana, *

 

On jest naszą pomocą i tarczą.

 

Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska, *

 

według nadziei pokładanej w Tobie.

 

 

Pełna jest ziemia łaskawości Pana

 

 

Aklamacja (Ps 118 (117), 24)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Oto dzień, który Pan uczynił,

 

radujmy się nim i weselmy.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (J 20, 11-18)

 

 

Ukazanie się Zmartwychwstałego Marii Magdalenie

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

 

Maria Magdalena stała przed grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.

 

I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?»

 

Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».

 

Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.

 

Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?»

 

Ona zaś, sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go zabiorę».

 

Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona, obróciwszy się, powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Mój Nauczycielu!

 

Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”».

 

Poszła Maria Magdalena i oznajmiła uczniom: «Widziałam Pana», i co jej powiedział.

 

 

CZYTANIA 6 MARCA 2018

 

 

Czytanie z Księgi proroka Daniela (Dn 3, 25. 34-43)

 

 

Powstawszy, Azariasz tak się modlił, a otwarłszy usta, mówił pośród ognia:

 

«Nie opuszczaj nas na zawsze – przez wzgląd na święte Twe imię nie zrywaj Twego przymierza. Nie odwracaj od nas swego miłosierdzia, przez wzgląd na Twego przyjaciela, Abrahama, sługę Twego, Izaaka, i Twego świętego – Izraela. Im to przyrzekłeś rozmnożyć potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek nad brzegiem morza.

 

Panie, oto jesteśmy najmniejsi spośród wszystkich narodów. Oto jesteśmy dziś poniżeni na całej ziemi z powodu naszych grzechów. Nie ma obecnie władcy, proroka ani wodza, ani całopalenia, ani ofiar, ani darów pokarmowych, ani kadzielnych. Nie ma gdzie ofiarować Tobie pierwocin i doznać Twego miłosierdzia.

 

Niech jednak dusza strapiona i duch uniżony znajdą u Ciebie upodobanie. Jak całopalenia z baranów i cielców, i z tysięcy tłustych owiec, tak niechaj dziś będzie nasza ofiara przed Tobą i niech Ci się podoba! Ponieważ ci, co pokładają ufność w Tobie, nie mogą doznać wstydu. Teraz zaś idziemy za Tobą z całego serca, odczuwamy lęk przed Tobą i szukamy Twego oblicza. Nie zawstydzaj nas, lecz postępuj z nami według swej łagodności i według wielkiego swego miłosierdzia. Wybaw nas przez swe cuda i uczyń swe imię sławnym, Panie!»

 

 

Oto słowo Boże

 

 

PSALM

 

Pamiętaj o nas, miłosierny Panie

 

 

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, *

 

naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.

 

Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń, *

 

Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

 

 

Pamiętaj o nas, miłosierny Panie

 

 

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie, *

 

na swoją miłość, która trwa od wieków.

 

Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu *

 

ze względu na dobroć Twą, Panie.

 

 

Pamiętaj o nas, miłosierny Panie

 

 

Dobry jest Pan i łaskawy, *

 

dlatego wskazuje drogę grzesznikom.

 

Pomaga pokornym czynić dobrze, *

 

uczy ubogich dróg swoich.

 

 

Pamiętaj o nas, miłosierny Panie

 

 

 

Chwała Tobie, Słowo Boże

 

 

Nawróćcie się do Boga waszego,

 

On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

 

 

Chwała Tobie, Słowo Boże

 

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza (Mt 18, 21-35)

 

 

Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: «Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?»

 

 

Jezus mu odrzekł: «Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.

 

 

Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać.

 

 

Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: „Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam”. Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował.

 

 

Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: „Oddaj, coś winien!” Jego współsługa padł przed nim i prosił go: „Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie”. On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.

 

 

Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło.

 

 

Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: „Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?” I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu.

 

 

Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu».

 

 

CZYTANIA 6 LUTEGO 2018

 

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

 

 

Salomon stanął przed ołtarzem Pańskim wobec całego zgromadzenia izraelskiego i wyciągnąwszy ręce do nieba, rzekł: «O Panie, Boże Izraela! Nie ma takiego Boga jak Ty, ani w górze na niebie, ani w dole na ziemi, tak dochowującego przymierza i łaski względem Twoich sług, którzy czczą Cię z całego serca.

 

Czy jednak naprawdę zamieszka Bóg na ziemi? Przecież niebo i niebiosa najwyższe nie mogą Cię objąć, a tym mniej ta świątynia, którą zbudowałem. Zważ więc na modlitwę Twego sługi i jego błaganie, o Panie, Boże mój, i wysłuchaj tego wołania i tej modlitwy, którą dziś Twój sługa zanosi przed Ciebie. Niech w nocy i w dzień Twoje oczy będą otwarte na tę świątynię, na miejsce, o którym powiedziałeś: Tam będzie moje imię – tak aby wysłuchać modlitwę, którą zanosi Twój sługa na tym miejscu.

 

Dlatego wysłuchaj błaganie sługi Twego i Twojego ludu, Izraela, ilekroć modlić się będzie na tym miejscu. Ty zaś wysłuchaj na miejscu Twego przebywania – w niebie. Nie tylko wysłuchaj, ale też i przebacz».

 

 

Oto słowo Boże.

 

 

Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.

 

 

Dusza moja stęskniona pragnie przedsionków Pańskich, *

 

serce moje i ciało radośnie wołają do Boga żywego.

 

Nawet wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, †

 

gdzie złoży swe pisklęta: *

 

przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże!

 

 

Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.

 

 

Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, *

 

nieustannie wielbiąc Ciebie.

 

Spójrz, Boże, Tarczo nasza, *

 

wejrzyj na twarz Twojego pomazańca.

 

 

Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.

 

 

Doprawdy, dzień jeden w przybytkach Twoich *

 

lepszy jest niż innych tysiące.

 

Wolę stać w progu domu mojego Boga *

 

niż mieszkać w namiotach grzeszników.

 

 

Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.

 

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja.

 

Nakłoń me serce do Twoich napomnień,

 

obdarz mnie łaską Twojego Prawa.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Marka Mk 6,45-56

 

 

Jezus przynaglił swych uczniów, żeby wsiedli do łodzi i wyprzedzali Go na drugi brzeg, do Betsaidy, zanim odprawi tłum. Gdy rozstał się z nimi, odszedł na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, łódź była na środku jeziora, a On sam jeden na lądzie. Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć. Oni zaś, gdy Go ujrzeli kroczącego po jeziorze, myśleli, że to zjawa, i zaczęli krzyczeć. Widzieli Go bowiem wszyscy i zatrwożyli się. Lecz On zaraz przemówił do nich: «Odwagi, Ja jestem, nie bójcie się!». I wszedł do nich do łodzi, a wiatr się uciszył. Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy, że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

 

Gdy się przeprawili, przypłynęli do ziemi Genezaret i przybili do brzegu.

 

Skoro wysiedli z łodzi, zaraz Go rozpoznano. Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych tam, gdzie jak słyszeli, przebywa. I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby ci choć frędzli u Jego płaszcza mogli dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

 

 

 

2 STYCZNIA 2018

 

 

1. czytanie (1 J 2, 22-28) Jezus jest Mesjaszem

 

 

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła

 

 

Najmilsi:

 

 

Któż jest kłamcą, jeśli nie ten, kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem? Ten właśnie jest antychrystem, kto nie uznaje ojca i Syna. Ktokolwiek nie uznaje Syna, nie ma też i ojca, kto zaś uznaje Syna, ten ma i ojca.

 

 

Wy zaś zachowujecie w sobie to, co słyszeliście od początku. Jeżeli będzie trwało w was to, co słyszeliście od początku, to i wy będziecie trwać w Synu i w ojcu. A obietnicą tą, daną przez Niego samego, jest życie wieczne. To wszystko napisałem wam o tych, którzy wprowadzają was w błąd.

 

 

Co do was, to namaszczenie, które otrzymaliście od Niego, trwa w was i nie potrzebujecie pouczenia od nikogo, ponieważ Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono jest prawdziwe i nie jest kłamstwem. Toteż trwajcie w Nim tak, jak was nauczyło.

 

 

Teraz właśnie trwajcie w Nim, dzieci, abyśmy, gdy się zjawi, mieli ufność i w dniu Jego przyjścia nie doznali wstydu.

 

 

Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 3cd))

 

Ziemia ujrzała swego Zbawiciela

 

 

Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

 

albowiem uczynił cuda.

 

zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *

 

i święte ramię Jego.

 

 

Ziemia ujrzała swego Zbawiciela

 

 

Pan okazał swoje zbawienie, *

 

na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.

 

Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

 

dla domu Izraela.

 

 

Ziemia ujrzała swego Zbawiciela

 

 

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

 

zbawienie Boga naszego.

 

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *

 

cieszcie się, weselcie i grajcie.

 

 

Ziemia ujrzała swego Zbawiciela

 

 

Aklamacja (Por. Hbr 1, 1-2a)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Wielokrotnie przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków,

 

a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (J 1, 19-28)

 

Świadectwo Jana Chrzciciela o Chrystusie

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

 

Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: «Kto ty jesteś?», on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: «Ja nie jestem Mesjaszem».

 

 

Zapytali go: «Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem?» Odrzekł: «Nie jestem». «Czy ty jesteś prorokiem?» Odparł: «Nie». Powiedzieli mu więc: «Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie?» Powiedział: «Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak rzekł prorok Izajasz».

 

 

A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. i zaczęli go pytać, mówiąc do niego: «Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem?» Jan im tak odpowiedział: «Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała». Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.

 

 

CZYTANIA 5 GRUDNIA 2017

 

 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza Iz 11, 1-10

 

 

Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.

 

Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ani wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi.

 

Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i niedźwiedzica przestawać będą z sobą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na gnieździe kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. Zła czynić nie będą ani działać na zgubę po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze.

 

Owego dnia to się stanie: Korzeń Jessego stać będzie na znak dla narodów. do niego ludy przyjdą po radę, i sławne będzie miejsce jego spoczynku. Oto słowo Boże.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie Ps 72

 

 

Boże, przekaż Twój sąd królowi, *

 

a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.

 

aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie *

 

i ubogimi według prawa.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Za dni jego zakwitnie sprawiedliwość *

 

i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.

 

Będzie panował od morza do morza, *

 

od Rzeki aż po krańce ziemi.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Wyzwoli bowiem biedaka, który go wzywa, *

 

i ubogiego, który nie ma opieki.

 

Zmiłuje się nad biednym i ubogim, *

 

nędzarza ocali od śmierci.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Niech jego imię trwa na wieki, *

 

jak długo świeci słońce, niech trwa jego imię.

 

Niech jego imieniem wzajemnie się błogosławią, *

 

niech wszystkie narody życzą mu szczęścia.

 

 

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Oto nasz Pan przyjdzie z mocą

 

i oświeci oczy sług swoich.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Łk 10, 21-24

 

 

Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.

 

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko ojciec; ani kim jest ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić».

 

Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli». Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA - 7 LISTOPADA 2017

 

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian Rz 12, 5-16a

 

Bracia:

 

Wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a dla siebie nawzajem jesteśmy członkami. Mamy zaś według udzielonej nam łaski różne dary: bądź dar proroctwa – aby go stosować zgodnie z wiarą; bądź to urząd diakona – dla wykonywania czynności diakońskich; bądź urząd nauczyciela – dla wypełniania czynności nauczycielskich; bądź dar upominania – dla karcenia. Kto zajmuje się rozdawaniem, niech to czyni ze szczodrobliwością; kto jest przełożonym, niech działa z gorliwością; kto pełni uczynki miłosierdzia, niech to czyni ochoczo.

 

Miłość niech będzie bez obłudy. Miejcie wstręt do złego, podążajcie za dobrem. W miłości braterskiej nawzajem bądźcie sobie życzliwi. W okazywaniu czci jedni drugich wyprzedzajcie. Nie opuszczajcie się w gorliwości. Bądźcie płomiennego ducha. Pełnijcie służbę Panu. Weselcie się nadzieją. W ucisku bądźcie cierpliwi, w modlitwie – wytrwali. Zaradzajcie potrzebom świętych. Przestrzegajcie gościnności.

 

Błogosławcie tych, którzy was prześladują. Błogosławcie, a nie złorzeczcie. Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą. Bądźcie między sobą jednomyślni. Nie gońcie za wielkością, lecz niech was pociąga to, co pokorne. Oto słowo Boże.

 

 

Ps 131

 

Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie

 

 

Panie, moje serce się nie pyszni *

 

i nie patrzą wyniośle moje oczy.

 

Nie dbam o rzeczy wielkie *

 

ani o to, co przerasta me siły.

 

 

Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie

 

 

Lecz uspokoiłem i uciszyłem moją duszę. †

 

Jak dziecko na łonie swej matki, *

 

jak ciche dziecko jest we mnie moja dusza.

 

Izraelu, złóż nadzieję w Panu, *

 

teraz i na wieki.

 

 

Strzeż duszy mojej w Twym pokoju, Panie

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

Przyjdźcie do Mnie wszyscy,

 

którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Łk 14, 15-24

 

Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: «Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym».

 

On zaś mu powiedział: «Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadeszła pora uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: „Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe”. Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: „Kupiłem pole, muszę wyjść je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Drugi rzekł: „Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego”. Jeszcze inny rzekł: „Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść”.

 

Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał swemu słudze: „Wyjdź co prędzej na ulice i w zaułki miasta i sprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych!” Sługa oznajmił: „Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce”. Na to pan rzekł do sługi: „Wyjdź na drogi i między opłotki i przynaglaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony.

 

Albowiem powiadam wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty”». Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA - 3 PAŹDZIERNIKA 2017

 

 

Czytanie z Księgi Ezdrasza Ezd 9, 5-9

 

Ja, Ezdrasz, w czasie ofiary wieczornej wstałem z upokorzenia swego, w rozdartej szacie i płaszczu padłem na kolana, wyciągnąłem dłonie do Pana, Boga mojego, i rzekłem:

 

«Boże mój! Bardzo się wstydzę, Boże mój, podnieść twarz do Ciebie, albowiem przestępstwa nasze urosły powyżej głowy, a wina nasza wzbiła się do nieba. Od dni ojców naszych aż po dziś dzień ciąży na nas wielka wina. My, królowie nasi, kapłani nasi zostaliśmy wydani za nasze przestępstwa pod władzę królów tych krain, pod miecz, w niewolę, na złupienie i na publiczne pośmiewisko, jak to jest dziś.

 

A teraz zaledwie na chwilę przyszło zmiłowanie od Pana, Boga naszego, przez to, że pozostawił nam garstkę ocalonych, że w swoim miejscu świętym dał nam schronienie, że Bóg nasz rozjaśnił oczy nasze i że pozwolił nam w niewoli naszej trochę odetchnąć, bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny – dając nam ostoję w Judzie i Jerozolimie». Oto słowo Boże.

 

 

Pan bardzo wielki, żyjący na wieki

 

 

Niech będzie błogosławiony Bóg, który żyje na wieki, *

 

i niech będzie błogosławione Jego królestwo!

 

To On karze i okazuje miłosierdzie, †

 

posyła do podziemnej Otchłani *

 

i wyprowadza z największej zagłady.

 

 

Pan bardzo wielki, żyjący na wieki

 

 

Wysławiajcie Go, synowie Izraela, *

 

wobec narodów,

 

wśród których was rozproszył *

 

i tam swoją wielkość wam okazywał.

 

 

Pan bardzo wielki, żyjący na wieki

 

 

Wychwalajcie Go wobec wszelkiego stworzenia, *

 

gdyż On sam jest Panem i Bogiem naszym,

 

On sam naszym Ojcem i Bogiem *

 

po wszystkie czasy.

 

 

Pan bardzo wielki, żyjący na wieki

 

 

On was karci za wasze nieprawości, *

 

lecz zmiłuje się nad wami wszystkimi.

 

I zgromadzi was spośród wszelkich narodów, *

 

wśród których zostaliście rozproszeni.

 

 

Pan bardzo wielki, żyjący na wieki

 

 

Ja zaś wychwalam Go w ziemi mego wygnania, *

 

obwieszczam narodowi grzeszników Jego moc i wielkość.

 

Nawróćcie się, grzesznicy, †

 

i postępujcie przed Nim sprawiedliwie, *

 

kto wie, może znajdzie w was upodobanie

 

i miłosierdzie wam okaże.

 

 

Pan bardzo wielki, żyjący na wieki

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja Mk 1, 15

 

Bliskie jest królestwo Boże.

 

Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Łk 9, 1-6

 

Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami oraz władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.

 

Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, pozostańcie tam i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśliby was gdzieś nie przyjęli, wychodząc z tego miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!»

 

Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie. Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA - 5 WRZEŚNIA 2017

 

(1 Tes 5, 1-6. 9-11)

 

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan

 

 

Nie potrzeba wam, bracia, pisać o czasach i chwilach, sami bowiem dokładnie wiecie, że dzień Pański przyjdzie tak jak złodziej w nocy.

 

 

Kiedy bowiem będą mówić: «Pokój i bezpieczeństwo» – tak niespodzianie przyjdzie na nich zagłada, jak bóle na brzemienną, i nie umkną. Ale wy, bracia, nie jesteście w ciemnościach, aby ów dzień miał was zaskoczyć jak złodziej. Wszyscy wy bowiem jesteście synami światłości i synami dnia. Nie jesteśmy synami nocy ani ciemności. Nie śpijmy przeto jak inni, ale czuwajmy i bądźmy trzeźwi. Ponieważ nie przeznaczył nas Bóg na to, abyśmy zasłużyli na gniew, ale na osiągnięcie zbawienia przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który za nas umarł, abyśmy – żywi czy umarli – razem z Nim żyli. Dlatego zachęcajcie się wzajemnie i budujcie jedni drugich, jak to zresztą czynicie.

 

 

Psalm (Ps 27 (26), 1bcde. 4. 13-14 (R.: por. 13))

 

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

Pan moim światłem i zbawieniem moim, *

 

kogo miałbym się lękać?

 

Pan obrońcą mego życia, *

 

przed kim miałbym czuć trwogę?

 

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, †

 

żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu *

 

po wszystkie dni mego życia,

 

abym kosztował słodyczy Pana, *

 

stale się radował Jego świątynią.

 

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

Wierzę, że będę oglądał dobra Pana *

 

w krainie żyjących.

 

Oczekuj Pana, bądź mężny, *

 

nabierz odwagi i oczekuj Pana.

 

 

W krainie życia ujrzę dobroć Boga

 

 

Aklamacja (Por. Łk 7, 16)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Wielki prorok powstał między nami

 

i Bóg nawiedził lud swój.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (Łk 4, 31-37)

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

 

 

Jezus udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy.

 

 

A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy: «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządzając mu żadnej szkody.

 

 

Wprawiło to wszystkich w zdumienie, i mówili między sobą: «Cóż to za słowo, że z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą».

 

 

I wieść o Nim rozchodziła się wszędzie po okolicy.

 

 

CZYTANIA 4 LIPCA 2017

 

 

Czytanie z Księgi Rodzaju Rdz 19, 15-29

 

Gdy zaczynało świtać, aniołowie przynaglali Lota, mówiąc: «Wstań, weź żonę i córki, które są przy tobie, abyś nie zginął z winy tego miasta». Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce – Pan bowiem litował się nad nimi – i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto.

 

A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: «Uchodź, abyś ocalił swe życie. Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach, bo inaczej zginiesz!»

 

Ale Lot rzekł do nich: «Nie, panie mój! Jeśli darzysz twego sługę życzliwością, uczyń większą łaskę niż ta, którą mi wyświadczyłeś, ratując mi życie: bo ja nie mogę szukać schronienia w górach, aby tam nie dosięgło mnie nieszczęście i abym nie zginął. Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec. A choć jest ono małe, w nim znajdę schronienie. Czyż nie jest ono małe? Ja zaś będę mógł ocalić życie».

 

Odpowiedział mu anioł: «Przychylam się i do tej twojej prośby; nie zniszczę więc miasta, o którym mówisz. Szybko zatem schroń się w nim, bo nie mogę dokonać zniszczenia, dopóki tam nie wejdziesz». Dlatego dano temu miastu nazwę Soar.

 

Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru. A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia pochodzący od Pana z nieba. I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli.

 

Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal.

 

Tak więc Bóg, niszcząc okoliczne miasta, wspomniał o Abrahamie i ocalił Lota od zagłady, jakiej uległy te miasta, w których Lot przedtem mieszkał.

 

Oto słowo Boże.

 

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci Ps 26 (25), 2-3. 9-10. 11-12

 

Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę, *

 

zbadaj me sumienie i serce.

 

Bo przed moimi oczyma łaskawość Twa stoi *

 

i postępuję w Twojej prawdzie.

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci

 

Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy, *

 

a życia mojego z mężami krwawymi.

 

W ich ręku zbrodnia, *

 

a ich prawica pełna jest przekupstwa.

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci

 

Ja zaś kroczę w mojej niewinności, *

 

wyzwól mnie i zmiłuj się nade mną.

 

Na równej drodze stoi moja stopa, *

 

na zgromadzeniach błogosławię Pana.

 

Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

Pokładam nadzieję w Panu,

 

ufam Jego słowu.

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Mt 8, 23-27

 

Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie.

 

A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!»

 

A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?» Potem, powstawszy, zgromił wichry i jezioro, i nastała głęboka cisza.

 

A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?»

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA 6 CZERWCA 2017

 

 

PIERWSZE CZYTANIE

 

Tb 2, 9-14

 

Czytanie z Księgi Tobiasza

 

Ja, Tobiasz, w noc Pięćdziesiątnicy, potem jak pogrzebałem umarłych, wykąpałem się i poszedłem na podwórze, i położyłem się pod murem dziedzińca. Z powodu upału miałem twarz odkrytą. Nie zauważyłem, że ptaki siedziały nade mną na murze. Wtedy spadły ich ciepłe odchody na moje oczy i spowodowały bielmo. Poszedłem do lekarzy, aby się wyleczyć. Ale im więcej smarowano mi je maścią, tym bardziej oczy moje wygasały z powodu bielma, aż w końcu całkiem oślepłem. Przez cztery lata byłem niewidomy.

 

Wszyscy moi bracia smucili się z mojego powodu. Achikar utrzymywał mnie przez dwa lata, zanim wyjechał do Elimaidy. W tym właśnie czasie żona moja, Anna, wykonując kobiece roboty, przędła. Odsyłała to wszystko pracodawcom, a oni dawali jej za to zapłatę. Siódmego dnia miesiąca Dystros odcięła przędzę i odesłała ją pracodawcom. Oni dali jej pełną zapłatę i dodali do tego koziołka. Kiedy koziołek szedł do mnie, zaczął beczeć. Zawołałem wtedy żonę i powiedziałem: «Skąd ten koziołek? Czy nie pochodzi on z kradzieży? Oddaj go właścicielom! Nie wolno nam bowiem jeść niczego, co pochodzi z kradzieży».

 

A ona mi rzekła: «Jest to podarunek dodany mi do zarobku».

 

Nie wierzyłem jej i powiedziałem, żeby oddała go właścicielom, i wstydziłem się z tego powodu za nią. A ona odpowiedziała: «Gdzie są teraz twoje ofiary, gdzie są twoje dobre uczynki? Teraz jest już wszystko o tobie wiadome».

 

 

Oto słowo Boże.

 

 

 

PSALM RESPONSORYJNY

 

Ps 112 (111), 1b-2. 7-8. 9 (R.: por. 7b)

 

 

Refren: Zaufał Panu człowiek sprawiedliwy.

 

 

Błogosławiony człowiek, który służy Panu *

 

i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.

 

Potomstwo jego będzie potężne na ziemi, *

 

dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

 

 

Refren.

 

 

Nie przelęknie się złej nowiny, *

 

jego mocne serce zaufało Panu.

 

Jego wierne serce lękać się nie będzie *

 

i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.

 

 

Refren.

 

 

Rozdaje i obdarza ubogich, *

 

jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,

 

wywyższona z chwałą *

 

będzie jego potęga.

 

 

Refren.

 

 

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

 

Por. Ef 1, 17-18

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem,

 

abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

EWANGELIA

 

Mk 12, 13-17

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

 

Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli podchwycić Go w mowie. Ci przyszli i rzekli do Niego: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?»

 

Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: «Czemu wystawiacie Mnie na próbę? Przynieście mi denara; chcę zobaczyć». Przynieśli, a On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?»

 

Odpowiedzieli Mu: «Cezara».

 

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc cezarowi to, co należy do cezara, a Bogu to, co należy do Boga».

 

I byli pełni podziwu dla Niego.

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA 2 MAJA 2017

 

1. czytanie (Dz 7, 51 – 8, 1a)

 

Męczeństwo Świętego Szczepana

 

 

Czytanie z Dziejów Apostolskich

 

 

Szczepan mówił do ludu i starszych, i uczonych:

 

«Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy. Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wy zdradziliście Go teraz i zamordowaliście. Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście go».

 

Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego.

 

A on, pełen Ducha Świętego, patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga».

 

A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem. Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie licz im tego grzechu!» Po tych słowach skonał.

 

Szaweł zaś zgadzał się na zabicie Szczepana.

 

 

Psalm (Ps 31 (30), 3c-4. 6 i 7b i 8a. 17 i 21ab (R.: por. 6a))

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

 

Bądź dla mnie skałą schronienia, *

 

warownią, która ocala.

 

Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, *

 

kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swe imię.

 

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

W ręce Twoje powierzam ducha mego, *

 

Ty mnie odkupisz, Panie, wierny Boże.

 

Ja zaś pokładam ufność w Panu. *

 

Weselę się i cieszę Twoim miłosierdziem.

 

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

Niech Twoje oblicze zajaśnieje nad Twym sługą, *

 

wybaw mnie w swoim miłosierdziu.

 

Osłaniasz ich Twą obecnością *

 

od spisku mężów.

 

 

W ręce Twe, Panie, składam ducha mego

 

Albo: Alleluja

 

 

Aklamacja (J 6, 35ab)

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

 

Ja jestem chlebem życia.

 

Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Ewangelia (J 6, 30-35) Ja jestem chlebem życia

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

W Kafarnaum lud powiedział do Jezusa:

 

«Jaki więc Ty uczynisz znak, abyśmy go zobaczyli i Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz? Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: „Dał im do jedzenia chleb z nieba”».

 

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój daje wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu».

 

Rzekli więc do Niego: «Panie, dawaj nam zawsze ten chleb!»

 

Odpowiedział im Jezus: «Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie».

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

 

CZYTANIA 4 KWIETNIA 2017

 

Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela 1 Sm 16, 1b. 6-7. 10-13b

 

Pan rzekł do Samuela: «Napełnij oliwą twój róg i idź: Posyłam cię do Jessego Betlejemity, gdyż między jego synami upatrzyłem sobie króla».

 

Kiedy przybył, spostrzegł Eliaba i powiedział: «Z pewnością przed Panem jest jego pomazaniec». Pan jednak rzekł do Samuela: «Nie zważaj ani na jego wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż odsunąłem go, nie tak bowiem, jak człowiek widzi, widzi Bóg, bo człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce». I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: «Nie ich wybrał Pan».

 

Samuel więc zapytał Jessego: «Czy to już wszyscy młodzieńcy?» Odrzekł: «Pozostał jeszcze najmniejszy, lecz on pasie owce». Samuel powiedział do Jessego: «Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie».

 

Posłał więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne oczy i pociągający wygląd. Pan rzekł: «Wstań i namaść go, to ten». Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Od tego dnia duch Pański opanował Dawida. Oto słowo Boże.

 

 

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

 

1 Pan jest moim pasterzem, †

 

niczego mi nie braknie, *

 

2 pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.

 

Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *

 

3 orzeźwia moją duszę.

 

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

 

 

Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *

 

przez wzgląd na swoją chwałę.

 

4 Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, †

 

zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. *

 

Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.

 

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

 

 

5 Stół dla mnie zastawiasz *

 

na oczach mych wrogów.

 

Namaszczasz mi głowę olejkiem, *

 

kielich mój pełny po brzegi.

 

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

 

 

6 Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *

 

przez wszystkie dni życia

 

i zamieszkam w domu Pana *

 

po najdłuższe czasy.

 

Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego.

 

 

Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.

 

Ja jestem światłością świata,

 

kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

 

 

Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Jana

 

Jezus, przechodząc, ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia.

 

Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: «Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy – on czy jego rodzice?» Jezus odpowiedział: «Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale stało się tak, aby się na nim objawiły sprawy Boże. Trzeba nam pełnić dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać. Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata».

 

To powiedziawszy, splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» – co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił, widząc.

 

A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: «Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze?» Jedni twierdzili: «Tak, to jest ten», a inni przeczyli: «Nie, jest tylko do tamtego podobny». On zaś mówił: «To ja jestem».

 

Mówili więc do niego: «Jakżeż oczy ci się otworzyły?»

 

On odpowiedział: «Człowiek, zwany Jezusem, uczynił błoto, pomazał moje oczy i rzekł do mnie: „Idź do sadzawki Siloam i obmyj się”. Poszedłem więc, obmyłem się i przejrzałem». Rzekli do niego: «Gdzież On jest?» Odrzekł: «Nie wiem».

 

Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat. I znów faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: «Położył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę».

 

Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?» I powstał wśród nich rozłam. Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: «A ty, co o Nim mówisz, jako że ci otworzył oczy?» Odpowiedział: «To prorok».

 

Żydzi jednak nie uwierzyli, że był niewidomy i że przejrzał, aż przywołali rodziców tego, który przejrzał; i wypytywali ich, mówiąc: «Czy waszym synem jest ten, o którym twierdzicie, że się niewidomy urodził? W jaki to sposób teraz widzi?» Rodzice zaś jego tak odpowiedzieli: «Wiemy, że to jest nasz syn i że się urodził niewidomy. Nie wiemy, jak się to stało, że teraz widzi; nie wiemy także, kto mu otworzył oczy. Zapytajcie jego samego, ma swoje lata, będzie mówił sam za siebie». Tak powiedzieli jego rodzice, gdyż bali się Żydów. Żydzi bowiem już postanowili, że gdy ktoś uzna Jezusa za Mesjasza, zostanie wyłączony z synagogi. Oto dlaczego powiedzieli jego rodzice: «Ma swoje lata, jego samego zapytajcie».

 

Znowu więc przywołali tego człowieka, który był niewidomy, i rzekli do niego: «Oddaj chwałę Bogu. My wiemy, że człowiek ten jest grzesznikiem». Na to odpowiedział: «Czy On jest grzesznikiem, tego nie wiem. Jedno wiem: byłem niewidomy, a teraz widzę». Rzekli więc do niego: «Cóż ci uczynił? W jaki sposób otworzył ci oczy?» Odpowiedział im: «Już wam powiedziałem, a wy nie słuchaliście. Po co znowu chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?»

 

Wówczas go obrzucili obelgami i rzekli: «To ty jesteś Jego uczniem, a my jesteśmy uczniami Mojżesza. My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza. Co do Niego zaś, to nie wiemy, skąd pochodzi».

 

Na to odpowiedział im ów człowiek: «W tym wszystkim dziwne jest to, że wy nie wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył. Wiemy, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników, ale wysłuchuje każdego, kto jest czcicielem Boga i pełni Jego wolę. Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia. Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić».

 

Rzekli mu w odpowiedzi: «Cały urodziłeś się w grzechach, a nas pouczasz?» I wyrzucili go precz.

 

Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go, rzekł do niego: «Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?» On odpowiedział: «A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył?» Rzekł do niego Jezus: «Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie». On zaś odpowiedział: «Wierzę, Panie!» i oddał Mu pokłon.

 

A Jezus rzekł: «Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd, żeby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą, stali się niewidomymi». Usłyszeli to niektórzy faryzeusze, którzy z Nim byli, i rzekli do Niego: «Czyż i my jesteśmy niewidomi?» Jezus powiedział do nich: «Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu, ale ponieważ mówicie: „Widzimy”, grzech wasz trwa nadal».

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

 

CZYTANIA 7 MARCA 2017

 

 

(Iz 55,10-11)

 

To mówi Pan Bóg: Podobnie jak ulewa i śnieg spadają z nieba i tam nie powracają, dopóki nie nawodnią ziemi, nie użyźnią jej i nie zapewnią urodzaju, tak iż wydaje nasienie dla siewcy i chleb dla jedzącego, tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa.

 

 

(Ps 34, 4-7.16-19)

 

REFREN: Bóg sprawiedliwych uwolnił z ucisków

 

 

Wysławiajcie ze mną Pana,

 

wspólnie wywyższajmy Jego imię.

 

Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał

 

i wyzwolił od wszelkiej trwogi.

 

 

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością

 

oblicza wasze nie zapłoną wstydem.

 

Oto wołał biedak i Pan go usłyszał

 

i uwolnił od wszelkiego ucisku.

 

 

Oczy Pana zwrócone na sprawiedliwych,

 

uszy, jego otwarte na ich wołanie.

 

Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,

 

by pamięć o nich wymazać z ziemi.

 

 

Pan słyszy wołających o pomoc

 

i ratuje ich od wszelkiej udręki.

 

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,

 

ocala upadłych na duchu.

 

 

(Mt 4,4b)

 

Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

 

 

(Mt 6,7-15)

 

Jezus powiedział do swoich uczniów: Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień.

 

 

CZYTANIA 7 LUTEGO 2017

 

 

Czytanie z Listu do Hebrajczyków Hbr 11, 32-40

 

 

Bracia:

 

I cóż jeszcze mam powiedzieć? Nie starczyłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach, którzy dzięki wierze zdobyli królestwa, dokonali czynów sprawiedliwych, otrzymali obietnice, zamknęli paszcze lwom, przygasili żar ognia, uniknęli ostrzy miecza i wyleczyli się z niemocy, stali się bohaterami w walce i do ucieczki zmusili nieprzyjacielskie szyki.

 

Dzięki dokonanym przez nich wskrzeszeniom niewiasty otrzymały swoich zmarłych. Jedni ponieśli katusze, nie przyjąwszy uwolnienia, aby otrzymać lepsze zmartwychwstanie. Inni zaś doznali zelżywości i biczowania, a nadto kajdan i więzienia. Kamienowano ich, przerzynano piłą, kuszono, przebijano mieczem; tułali się w skórach owczych, kozich, w nędzy, w utrapieniu, w ucisku – świat nie był ich wart – i błąkali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi.

 

A ci wszyscy, choć ze względu na swą wiarę stali się godni pochwały, nie otrzymali przyrzeczonej obietnicy, gdyż Bóg, który nam lepszy los zgotował, nie chciał, aby oni osiągnęli doskonałość bez nas.

 

 

Oto słowo Boże.

 

 

 

Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.

 

20 Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie, *

 

którą zachowałeś dla bogobojnych.

 

Okazujesz ją tym, którzy uciekają się do Ciebie *

 

na oczach ludzi.

 

Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.

 

 

21 Osłaniasz ich Twą obecnością od spisku mężów, *

 

ukrywasz w swym namiocie przed swarliwym językiem.

 

22 Niech będzie Pan błogosławiony, *

 

On cuda swoje i łaskę okazał mi w mieście warownym.

 

Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.

 

 

23 Ja zaś w przerażeniu mówiłem: *

 

«Odtrącony jestem od Twego oblicza»,

 

lecz Ty wysłuchałeś mój głos błagalny, *

 

gdy wołałem do Ciebie.

 

Refren: Bądźcie odważni, ufający Panu.

 

 

24 Miłujcie Pana, wszyscy, *

 

którzy cześć Mu oddajecie.

 

Pan chroni wiernych, *

 

a pysznym z nawiązką odpłaca.

 

 

 

 

Por. Łk 7, 16

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

Wielki prorok powstał między nami

 

i Bóg nawiedził lud swój.

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Marka Mk 5, 1-20

 

Jezus i uczniowie Jego przybyli na drugą stronę jeziora do kraju Gerazeńczyków. Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wyszedł Mu naprzeciw z grobowców człowiek opętany przez ducha nieczystego. Mieszkał on stale w grobowcach i nikt już nawet łańcuchem nie mógł go związać. Często bowiem nakładano mu pęta i łańcuchy; ale łańcuchy kruszył, a pęta rozrywał, i nikt nie zdołał go poskromić. Wciąż dniem i nocą w grobowcach i po górach krzyczał i tłukł się kamieniami.

 

Skoro z daleka ujrzał Jezusa, przybiegł, oddał Mu pokłon i zawołał wniebogłosy: «Czego chcesz ode mnie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego? Zaklinam Cię na Boga, nie dręcz mnie!» Powiedział mu bowiem: «Wyjdź, duchu nieczysty, z tego człowieka». I zapytał go: «Jak ci na imię?» Odpowiedział Mu: «Na imię mi „Legion”, bo nas jest wielu». I zaczął prosić Go usilnie, żeby ich nie wyganiał z tej okolicy.

 

A pasła się tam na górze wielka trzoda świń. Prosiły Go więc złe duchy: «Poślij nas w świnie, żebyśmy mogli w nie wejść». I pozwolił im. Tak, wyszedłszy, duchy nieczyste weszły w świnie. A trzoda około dwutysięczna ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora. I potonęły w jeziorze.

 

Pasterze zaś uciekli i rozpowiedzieli o tym w mieście i po osiedlach. A ludzie wyszli zobaczyć, co się stało. Gdy przyszli do Jezusa, ujrzeli opętanego, który miał w sobie „legion”, jak siedział ubrany i przy zdrowych zmysłach. Strach ich ogarnął. A ci, którzy widzieli, opowiedzieli im, co się stało z opętanym, a także o świniach. Wtedy zaczęli Go prosić, żeby odszedł z ich granic.

 

Gdy wsiadał do łodzi, prosił Go opętany, żeby mógł przy Nim zostać. Ale nie zgodził się na to, tylko rzekł do niego: «Wracaj do domu, do swoich, i opowiedz im wszystko, co Pan ci uczynił i jak ulitował się nad tobą». Poszedł więc i zaczął rozgłaszać w Dekapolu wszystko, co Jezus mu uczynił, a wszyscy się dziwili.

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA 3 STYCZNIA 2017

 

 

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła 1J 3, 22 – 4, 6

 

Najmilsi:

 

O co prosić będziemy, otrzymamy od Boga, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba.

 

Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa on w nas, poznajemy po duchu, którego nam dał.

 

Umiłowani, nie każdemu duchowi dowierzajcie, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie. Po tym poznajecie ducha Bożego: każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Żaden zaś duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga; i to jest duch antychrysta, który – jak słyszeliście – nadchodzi i już teraz przebywa na świecie.

 

Wy, dzieci, jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ większy jest Ten, który w was jest, od tego, który jest w świecie. Oni są ze świata, dlatego mówią od świata, a świat ich słucha. My jesteśmy z Boga. Ten, kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nas nie słucha. W ten sposób poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu.

 

Oto słowo Boże.

 

 

Psalm Ps 2, 7-8. 10-12a

 

Dam Ci narody w Twoje posiadanie

 

 

Wyrok Pański ogłoszę: †

 

on rzekł do mnie: «Ty jesteś moim Synem, *

 

Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie.

 

Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody *

 

i krańce ziemi w posiadanie Twoje».

 

 

Dam Ci narody w Twoje posiadanie

 

 

A teraz, królowie, zrozumcie, *

 

nauczcie się, sędziowie ziemi.

 

Służcie Panu z bojaźnią, *

 

z drżeniem całujcie Mu stopy.

 

 

Dam Ci narody w Twoje posiadanie

 

 

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Jezus głosił Ewangelię o królestwie

 

i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Mt 4, 12-17. 23-25

 

 

Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu ziem Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: «Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, na drodze ku morzu, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci wzeszło światło».

 

Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: «Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie». I obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu.

 

A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których nękały rozmaite choroby i dolegliwości: opętanych, epileptyków i paralityków. A on ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.

 

 

CZYTANIA 6 GRUDNIA 2016

 

 

Czytanie z Księgi proroka Izajasza Iz 40, 1-11

 

«Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud!» – mówi wasz Bóg. «Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy».

 

Głos się rozlega: «Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i pagórki obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją każdy człowiek zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały».

 

Głos się odzywa: «Wołaj!» – I rzekłem: «Co mam wołać?» – «Wszelkie ciało jest jak trawa, a cały wdzięk jego – jak polnego kwiatu. Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje. Prawdziwie, trawą jest naród. Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki».

 

Wstąp na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny na Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg! Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie».

 

 

Oto słowo Boże.

 

 

Refren: Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą.

 

1 Śpiewajcie Panu pieśń nową, *

 

śpiewaj Panu, ziemio cała.

 

2 Śpiewajcie Panu, sławcie Jego imię, *

 

każdego dnia głoście Jego zbawienie.

 

Refren: Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą.

 

 

3 Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *

 

rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.

 

10 Głoście wśród ludów, że Pan jest królem, *

 

będzie sprawiedliwie sądził ludy.

 

Refren: Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą.

 

 

11 Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *

 

niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.

 

12 Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *

 

niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.

 

Refren: Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą.

 

 

13 Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *

 

który już się zbliża, by osądzić ziemię.

 

On będzie sądził świat sprawiedliwie, *

 

a ludy według swej prawdy.

 

Refren: Oto nasz Pan Bóg przyjdzie z wielką mocą.

 

 

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

 

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

Blisko jest dzień Pana,

 

oto przyjdzie, aby nas zbawić.

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza Mt 18, 12-14

 

 

Jezus powiedział do swoich uczniów:

 

«Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.

 

Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

CZYTANIA 8 LISTOPADA 2016

 

Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła Ap 1, 1-4; 2, 1-5a

 

 

Objawienie Jezusa Chrystusa, które dał Mu Bóg, aby ukazać swym sługom, co musi stać się niebawem i co On, wysławszy swojego anioła, oznajmił przez niego za pomocą znaków słudze swojemu, Janowi. Ten poświadcza, że słowem Bożym i świadectwem Jezusa Chrystusa jest wszystko, co widział. Błogosławiony, który odczytuje, i ci, którzy słuchają słów proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane, bo chwila jest bliska.

 

Jan do siedmiu Kościołów, które są w Azji: «Łaska wam i pokój od Tego, Który jest i Który był, i Który przychodzi, i od siedmiu Duchów, które są przed Jego tronem.

 

Usłyszałem Pana mówiącego do mnie: Aniołowi Kościoła w Efezie napisz: To mówi Ten, który trzyma siedem gwiazd w prawej ręce, Ten, który się przechadza wśród siedmiu złotych świeczników: Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość, i to, że złych nie możesz znieść i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie apostołami, a nimi nie są, i że ich znalazłeś kłamcami. Ty masz wytrwałość, i zniosłeś cierpienie dla imienia mego – niezmordowany.

 

Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i poprzednie czyny podejmij!»

 

 

Oto słowo Boże.

 

 

 

Refren: Zwycięzcy podam owoc z drzewa życia.

 

 

Szczęśliwy człowiek, który nie idzie za radą występnych, †

 

nie wchodzi na drogę grzeszników *

 

i nie zasiada w gronie szyderców,

 

lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie *

 

i rozmyśla nad nim dniem i nocą.

 

 

Refren: Zwycięzcy podam owoc z drzewa życia.

 

 

On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *

 

które wydaje owoc w swoim czasie.

 

Liście jego nie więdną, *

 

a wszystko, co czyni, jest udane.

 

 

Refren: Zwycięzcy podam owoc z drzewa życia.

 

 

Co innego grzesznicy: *

 

są jak plewa, którą wiatr rozmiata.

 

Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana, *

 

a droga występnych zaginie.

 

 

Refren: Zwycięzcy podam owoc z drzewa życia.

 

 

Alleluja, alleluja, alleluja.

 

Ja jestem światłością świata,

 

kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.

 

Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Łk 18, 35-43

 

 

Kiedy Jezus przybliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał. Gdy usłyszał przeciągający tłum, wypytywał się, co to się dzieje. Powiedzieli mu, że Jezus z Nazaretu przechodzi.

 

Wtedy zaczął wołać: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jezusie, Synu Dawida, ulituj się nade mną!»

 

Jezus przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie.

 

A gdy się przybliżył, zapytał go: «Co chcesz, abym ci uczynił?»

 

On odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał».

 

Jezus mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła».

 

Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu.

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

CZYTANIA 4 PAŹDZIERNIKA 2016

 

Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej (2 Krl 5, 14-17 )

 

Wódz Syryjski Naaman, który był trędowaty, zanurzył się siedem razy w Jordanie, według słowa proroka elizeusza, a ciało jego na powrót stało się jak ciało małego dziecka i został oczyszczony.

 

Wtedy wrócił do męża Bożego z całym orszakiem, wszedł i stanął przed nim, mówiąc: «Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem. A teraz zechciej przyjąć dar wdzięczności od twego sługi».

 

On zaś odpowiedział: «Na życie Pana, przed którego obliczem stoję, nie wezmę!» Tamten nalegał na niego, aby przyjął, lecz on odmówił.

 

Wtedy Naaman rzekł: «Jeśli już nie chcesz, to niechże dadzą twemu słudze tyle ziemi, ile para mułów unieść może, ponieważ odtąd twój sługa nie będzie składał ofiary całopalnej ani ofiary krwawej innym bogom, jak tylko Panu».

 

Oto Słowo Boże.

 

 

PSALM

 

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.

 

 

Śpiewajcie Panu pieśń nową,*

 

albowiem uczynił cuda.

 

Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica*

 

i święte ramię Jego.

 

 

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.

 

 

Pan okazał swoje zbawienie,*

 

na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.

 

Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *

 

dla domu Izraela.

 

 

Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.

 

 

Ujrzały wszystkie krańce ziemi *

 

zbawienie Boga naszego.

 

Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,*

 

cieszcie się i weselcie, i grajcie.

 

 

Pan Bóg okazał ludom swe zbawieni

 

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

Za wszystko dziękujcie Bogu,

 

taka jest bowiem wola Boża względem was w Jezusie Chrystusie.

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

 

 

EWANGELIA

 

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza (Łk 17, 11-19 )

 

Stało się, że Jezus zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

 

Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami».

 

Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom». A gdy szli, zostali oczyszczeni.

 

Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

 

Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec».

 

Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

 

 

 

CZYTANIA - 6 WRZEŚNIA 2016

 

1 Kor 6, 1-11 Niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego

 

 

Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian

 

 

Bracia:

 

Czy odważy się ktoś z was, gdy zdarzy się nieporozumienie z drugim, szukać sprawiedliwości u niesprawiedliwych, zamiast u świętych? Czy nie wiecie, że święci będą sędziami tego świata? A jeśli świat będzie przez was sądzony, to czyż nie jesteście godni wyrokować w tak błahych sprawach? Czyż nie wiecie, że będziemy sądzili także aniołów? O ileż przeto więcej sprawy doczesne. Wy zaś, gdy macie sprawy doczesne do rozstrzygnięcia, sędziami waszymi czynicie ludzi za nic uważanych w Kościele.

 

Mówię to, aby was zawstydzić. Bo czyż nie znajdzie się wśród was ktoś na tyle mądry, by mógł rozstrzygać spory między swymi braćmi? A tymczasem brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. Już samo to jest godne potępienia, że w ogóle zdarzają się wśród was sądowe sprawy. Czemuż nie znosicie raczej niesprawiedliwości? Czemuż nie ponosicie raczej szkody? Tymczasem wy dopuszczacie się niesprawiedliwości i szkody wyrządzacie, i to właśnie braciom.

 

Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się. Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący ze sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego. A takimi byli niektórzy z was. Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego.

 

 

Oto Słowo Boże.

 

 

PSALM RESPONSORYJNY:

 

 

Ps 149, 1-2. 3-4. 5-6a i 9b (R.: por. 4a)

 

 

Śpiewajmy Panu, bo swój lud miłuje.

 

 

Śpiewajcie Panu pieśni; *

 

głoście Jego chwalę w zgromadzeniu świętych.

 

Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *

 

a synowie Syjonu radują swym królem.

 

 

Śpiewajmy Panu, bo swój lud miłuje.

 

 

Niech imię Jego czczą tańcem, *

 

niech grają Mu na bębnie i cytrze.

 

Bo Pan lud swój miłuje, *

 

pokornych wieńczy zwycięstwem.

 

 

Śpiewajmy Panu, bo swój lud miłuje.

 

 

Niech się święci cieszą w chwale, *

 

niech się weselą na łożach biesiadnych,

 

chwała Boga niech będzie na ich ustach: *

 

to jest chwałą wszystkich świętych Jego.

 

 

Śpiewajmy Panu, bo swój lud miłuje.

 

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

 

 

J 15, 16

 

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

 

Nie wyście mnie wybrali, ale Ja was wybrałem,

 

abyście szli i owoc przynosili.

 

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

 

EWANGELIA

 

 

Łk 6, 12-19 Wybór Apostołów

 

 

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

 

 

Zdarzyło się, że Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.

 

Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.

 

Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu, przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.

 

A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.

 

 

CZYTANIE 5 LIPCA 2016

 

 

Czytanie z Księgi proroka Ozeasza Oz 8, 4-7. 11-13

 

 

To mówi Pan: «Synowie Izraela czynili sobie królów, lecz wbrew mojej woli, książąt mianowali, też bez mojej wiedzy. Czynili posągi ze srebra swego i złota, na własną zagładę. Odrzucam cielca twojego, Samario, gniew mój się przeciw niemu zapala; jak długo jeszcze nie będą mogli być uniewinnieni synowie Izraela? Wykonał go rzemieślnik, lecz nie jest on bogiem; w kawałki się rozleci cielec samaryjski. Oni wiatr sieją, zbierać będą burzę. Zboże bez kłosów nie dostarczy mąki; jeśliby nawet dało, zabierze ją obcy.

 

Wiele ołtarzy Efraim zbudował, ale mu służą jedynie do grzechu. Wypisałem im moje liczne prawa, lecz je przyjęli jako coś obcego. Lubią ofiary krwawe i chętnie składają, lubią też mięso, które wówczas jedzą, lecz Pan nie ma w tym upodobania. Wspominam wtedy na ich przewinienia i karzę ich za grzechy, niech wrócą znów do Egiptu».

 

Oto Słowo Boże.

 

 

Naród wybrany ufa swemu Panu.

 

 

Nasz Bóg jest w niebie, *

 

czyni wszystko, co zechce.

 

Ich bożki są ze srebra i złota, *

 

dzieło rąk ludzkich.

 

 

Naród wybrany ufa swemu Panu.

 

 

Mają usta, ale nie mówią; *

 

mają oczy, ale nie widzą.

 

Mają uszy, ale nie słyszą; *

 

mają nozdrza, ale nie czują zapachu.

 

 

Naród wybrany ufa swemu Panu.

 

 

Mają ręce pozbawione dotyku, *

 

nogi mają, ale nie chodzą.

 

Do nich będą podobni ci, którzy je robią, *

 

i każdy, który im ufa.

 

 

Naród wybrany ufa swemu Panu.

 

 

Ale dom Izraela pokłada ufność w Panu, *

 

On jest ich pomocą i tarczą.

 

Dom Aarona pokłada ufność w Panu, *

 

On jest ich pomocą i tarczą.

 

 

Naród wybrany ufa swemu Panu.

 

 

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

Jezus głosił Ewangelię o królestwie

 

i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

 

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Mt 9, 32-37

 

 

Przyprowadzono do Jezusa niemowę opętanego. Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: «Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu».

 

Lecz faryzeusze mówili: «Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy».

 

Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza.

 

Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA 7 czerwca 2016

 

 

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej 1 Krl 17, 7-16

 

Potok, przy którym ukrywał się Eliasz, wysechł, gdyż w kraju nie padał deszcz. Wówczas Pan skierował do niego to słowo: «Wstań! Idź do Sarepty koło Sydonu i tam będziesz mógł zamieszkać, albowiem kazałem tam pewnej wdowie, aby cię żywiła». Wtedy wstał i zaraz poszedł do Sarepty.

 

Kiedy wchodził do bramy tego miasta, pewna wdowa zbierała tam sobie drwa. Zawołał ją i powiedział: «Daj mi, proszę, trochę wody w naczyniu, abym się napił». Ona zaś zaraz poszła, aby jej nabrać, ale zawołał za nią i rzekł: «Weź, proszę, dla mnie i kromkę chleba!»

 

Na to odrzekła: «Na życie Pana, Boga twego! Już nie mam pieczywa – tylko garść mąki w dzbanie i trochę oliwy w baryłce. Właśnie zbieram kilka kawałków drewna i kiedy przyjdę, przyrządzę sobie i memu synowi strawę. Zjemy to, a potem pomrzemy».

 

Eliasz zaś jej powiedział: «Nie bój się! Idź, zrób, jak rzekłaś; tylko najpierw zrób z tego mały podpłomyk dla mnie i przynieś mi! A sobie i swemu synowi zrobisz potem. Bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się aż do dnia, w którym Pan spuści deszcz na ziemię».

 

Poszła więc i zrobiła, jak Eliasz powiedział, a potem zjadł on i ona oraz jej syn, i tak było co dzień. Dzban mąki nie wyczerpał się i baryłka oliwy nie opróżniła się, zgodnie z obietnicą, którą Pan wypowiedział przez Eliasza.

 

 

Oto słowo Boże.

 

 

Refren: Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie.

 

 

2Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, *

 

który wymierzasz mi sprawiedliwość.

 

Tyś mnie wydźwignął z utrapienia, *

 

zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.

 

 

Refren: Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie.

 

 

3Jak długo będą ociężałe wasze serca, mężowie? *

 

Czemu kochacie marność i szukacie kłamstwa?

 

4Wiedzcie, że godnym podziwu *

 

czyni Pan swego wiernego.

 

 

Refren: Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie.

 

 

Pan mnie wysłucha, *

 

gdy będę Go wzywał.

 

5Zadrżyjcie i już nie grzeszcie, *

 

rozważcie na swych łożach i zamilknijcie.

 

 

Refren: Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie.

 

 

7Wielu powiada: «Któż nam szczęście ukaże?» *

 

Wznieś ponad nami, Panie, światłość Twojego oblicza!

 

8Więcej wlałeś radości w moje serce *

 

niż w czasie obfitych plonów pszenicy i wina.

 

 

Refren: Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie.

 

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

Idźcie i nauczajcie wszystkie narody,

 

Ja jestem z wami przez wszystkie dni

 

aż do skończenia świata.

 

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

 

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Mt 10, 7-13

 

Jezus powiedział do swoich Apostołów:

 

«Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.

 

A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie.

 

Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was».

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

CZYTANIA 3 MAJA 2016

 

PIERWSZE CZYTANIE

 

 

Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab Wielki znak ukazał się na niebie

 

 

Czytanie z Księgi Apokalipsy świętego Jana Apostoła

 

 

Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.

 

Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła syna – mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga.

 

I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca»

 

 

Oto Słowo Boże.

 

 

PSALM RESPONSORYJNY:

 

 

Jdt 13, 18bcda. 19-20 (R.: 15, 9d)

 

 

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

 

 

Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, *

 

spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi,

 

i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, *

 

Stwórca nieba i ziemi.

 

 

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

 

 

Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *

 

w sercach ludzkich wspominających moc Boga.

 

Niech Bóg to sprawi, *

 

abyś była wywyższona na wieki.

 

 

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

 

 

DRUGIE CZYTANIE

 

 

Kol 1, 12-16 Bóg nas przeniósł do królestwa swojego Syna

 

 

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Kolosan

 

 

Bracia:

 

Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.

 

On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.

 

On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie.

 

 

Oto Słowo Boże.

 

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

 

 

J 19, 27

 

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

 

Jezus powiedział do ucznia: «Oto Matka twoja»,

 

i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

 

 

Alleluja, Alleluja, Alleluja

 

 

EWANGELIA

 

 

J 19, 25-27 Oto Matka twoja

 

 

Słowa Ewangelii według świętego Jana

 

 

Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.

 

Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».

 

I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

 

 

Oto słowo Pańskie.

 

 

 

CZYTANIA 5 kwietnia 2016

 

Dz 4, 32-37 Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej

 

 

Czytanie z Dziejów Apostolskich

 

 

Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy mieli wielką łaskę.

 

Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze ze sprzedaży, i składali je u stóp apostołó