TvOdnowa

Galeria

Czytania

Tajemnica Eucharystii - Catalina Rivas

21 lutego 2018
„Gdy Kościół sprawuje Eucharystię, pamiątkę śmierci i zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie zbawienia staje się rzeczywiście obecne i «dokonuje się dzieło naszego Odkupienia». Ofiara ta ma do tego stopnia decydujące znaczenie dla zbawienia rodzaju ludzkiego, że Jezus złożył ją i wrócił do Ojca, dopiero wtedy, gdy zostawił nam środek umożliwiający uczestnictwo w niej, tak jakbyśmy byli w niej obecni. W ten sposób każdy wierny może w niej uczestniczyć i korzystać z jej niewyczerpanych owoców.” (Jan Paweł II, Encyklika o Eucharystii, 11)

więcej

I PRZYKAZANIE DEKALOGU

15 lutego 2018
„Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie! (…)
Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył”(Wj 20,2-5)
„Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz” (Mt 4,10)

więcej

kilka słów o GRUPACH DZIELENIA

30 września 2014
PRZEBIEG SPOTKANIA  GRUPKI  DZIELENIA
powitanie się
1.Zapalenie świecy –modlitwa do Ducha Św. i krótkie uwielbienie
2.Uświadomienie celu spotkania-temat  i kolejne punkty spotkania, określenie czasu na poszczególne tematy
3.Dzielenie się

więcej

O Wielkim Poście

26 marca 2011

Post; inaczej, pewna forma pokuty, związana z dobrowolnym wyrzeczeniem się czegoś, do czego jesteśmy przyzwyczajeni i bez czego trudno nam się obejść, co sprawia nam przyjemność. Najczęściej (tradycyjnie) dotyczy to wyrzeczenia się pokarmów mięsnych lub ograniczenia pokarmów.
W Kościele Katolickim kultywujemy takie posty jak:
1. cotygodniowy post w każdy piątek,
2. Wielki Post,
3. post ścisły (w Środę Popielcową i w Wielki Piątek),
4. post eucharystyczny.

więcej

Wierzę w Boga - Wierzę Bogu

23 lutego 2011

Wyjdźmy od stwierdzenia św. Tomasza z Akwinu, że czym innym jest uznawać prawdziwość zdania: "Bóg istnieje", czymś zaś zupełnie innym jest wierzyć w Boga.

Można przecież uznawać istnienie Boga tylko dlatego, że rozum tego się domaga, albo w przerażeniu przed perspektywą ostatecznego bezsensu. Wiara w Boga zaczyna się dopiero wówczas, kiedy w Bogu Żywym znajduję źródło światła i mocy, kiedy spotykam Go w różnych okolicznościach mojego życia jako Kogoś Kochającego. Wierzę naprawdę w Boga, jeśli całą, na jaką mnie stać, głębią mojego jestestwa wiem, że On zasługuje na to, abym ja oraz każdy z moich bliźnich zawierzył Mu całego siebie.

więcej

ROZWAŻANIA „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy… uginacie się pod ciężarem” - materiały do medytacji

24 listopada 2010

Dzień  1.      Krzew winny i latorośl      J 15, 1-5)
Słowa te są  pełne szacunku do człowieka, do ciebie. Jesteś Bożym stworzeniem
i sam bez Boga jesteś słaby, kruchy, ulegający złym wpływom: pokusom, lękom, namiętnościom.
„Beze Mnie nic nie możecie uczynić” - To słowa nadziei i bezpieczeństwa. To jest obietnica bliskości Boga. Szczególnie w trudnych chwilach ta obietnica jest niezwykle cenna.

więcej

Konferencja "Miłość Boża" - materiały do medytacji

16 listopada 2010

"Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne."
(J 3,16)

W tym tygodniu proś Boga Ojca o łaskę, której pragniesz: abyś Go lepiej poznawał jako Tego, który cię kocha i wzywa do odpowiedzi modlitwą na Jego miłość:
Ojcze, dziękuję Ci, że tak bardzo mnie kochasz. Dziękuję Ci za to, że ukochałeś mnie odwieczną miłością, i za to, że Ty pierwszy mnie umiłowałeś. Pomóż mi traktować Cię poważnie jako Tego, który mnie kocha miłością wielką i bezwarunkową. Boże Ojcze, dziś otwieram się na Twoją miłość i bardzo pragnę jej doświadczyć. Kocham Cię. Naucz mnie poznawać i kochać Cię bardziej. Amen.
Bóg najbardziej ze wszystkich ludzi ukochał Maryję i Ona najpełniej doświadczyła Jego ojcowskiej miłości. W tym tygodniu proś
Maryje:
Matko, pomóż mi uwierzyć w miłość Boga do mnie i pomóż i mi na nią należycie odpowiedzieć.

więcej

Encyklika „Caritas in veritate” - cz. VI

10 kwietnia 2010

Rozwój ludów, prawa i obowiązki,  środowisko

43. «Powszechna solidarność, która jest faktem i dobrodziejstwem dla nas, jest również powinnością»(105). Dzisiaj wiele osób skłonnych jest utrzymywać, że nie mają żadnych zobowiązań wobec nikogo oprócz samych siebie. Uważają, że posiadają tylko prawa, i często mają poważne trudności w dojrzewaniu do odpowiedzialności za integralny rozwój własny i drugiego człowieka. Z tego powodu ważne jest zabieganie o nową refleksję nad tym, że prawa zakładają obowiązki, bez których przeradzają się w samowolę (106).

więcej

Encyklika „Caritas in veritate” - cz. V

01 marca 2010

Braterstwo, rozwój ekonomiczny i społeczeństwo obywatelskie

Miłość w prawdzie stawia człowieka wobec zdumiewającego doświadczenia, jakim jest dar. W swoim życiu otrzymuje on darmo wiele różnych rzeczy, co często nie jest uznawane z powodu wyłącznie produktywistycznej i utylitarystycznej wizji życia. Istota ludzka została stworzona do daru, który ją wyraża i urzeczywistnia jej wymiar transcendentny. Czasem człowiek współczesny żywi mylne przekonanie, że jest jedynym twórcą samego siebie, swojego życia i społeczeństwa. To mniemanie jest konsekwencją egoistycznego skupienia się na sobie, które wywodzi się — mówiąc językiem wiary — z grzechu pierworodnego.

więcej

Encyklika „Caritas in veritate” - cz. IV

30 listopada 2009

ROZWÓJ LUDZKI W NASZYCH CZASACH cd.

W wielu krajach ubogich utrzymuje się krańcowa niepewność życia — i istnieje niebezpieczeństwo jej pogłębienia się —  będąca konsekwencją braku żywności: głód zbiera nadal wiele ofiar pośród tylu «Łazarzów», którym nie pozwala się zasiąść przy stole bogacza (64), jak postulował Paweł VI. «Dać jeść głodnym» (por. Mt 25, 35. 37. 42) to imperatyw etyczny dla Kościoła powszechnego, odpowiadający nauczaniu jego Założyciela, Pana Jezusa, o solidarności i o dzieleniu się. Ponadto wyeliminowanie głodu w świecie stało się w epoce globalizacji celem, do którego trzeba dążyć, by ocalić pokój i stabilność planety.

więcej

Encyklika „Caritas in veritate” - cz. III

30 listopada 2009

ROZWÓJ LUDZKI W NASZYCH CZASACH

Paweł VI miał wyraźną wizję rozwoju. Przez pojęcie «rozwój» chciał wskazać jako cel uwolnienie narodów przede wszystkim od głodu, nędzy, chorób endemicznych i analfabetyzmu. Z punktu widzenia ekonomicznego to oznaczało ich uczestnictwo czynne i na równych warunkach w międzynarodowym procesie ekonomicznym; z punktu widzenia społecznego oznaczało ich ewolucję w kierunku społeczeństw wykształconych i solidarnych; z punktu widzenia politycznego — umacnianie systemów demokratycznych, mogących zapewnić wolność i pokój.

więcej

Encyklika „Caritas in veritate” - cz. II

19 października 2009

PRZESŁANIE POPULORUM PROGRESSIO

Ponowne odczytanie Populorum progressio, po ponad czterdziestu latach od jej publikacji, zachęca do pozostania wiernym jej przesłaniu miłości i prawdy, rozważając je w kontekście szczególnego nauczania magisterium Pawła VI, a bardziej ogólnie w obrębie tradycji nauki społecznej Kościoła. Trzeba następnie dokonać oceny różnych pojęć, w których – w odróżnieniu od tamtego okresu – pojawia się problem rozwoju.

więcej

Encyklika „Caritas in veritate” - cz. I

22 września 2009


Ojca Świętego Benedykta XVI
Do Biskupów
Prezbiterów i Diakonów
Do Osób Konsekrowanych
I wszystkich Wiernych Świeckich
O integralnym rozwoju ludzkim

więcej

Orędzie Benedykta XVI na Wielki Post

03 marca 2009

Wartości i sensu postu poświęca Benedykt XVI swoje Orędzie na tegoroczny Wielki Post. Papież wskazuje, że w ten sposób wierni mogą wyrażać swą solidarność z najbardziej potrzebującymi braćmi.

Zachęca parafie oraz wspólnoty kościelne do odnowienia indywidualnego i wspólnotowego praktykowania postu, słuchania Słowa Bożego a także uczynków miłosierdzia. Zwraca uwagę na znaczenie częstego uczestnictwa w Eucharystii i przystępowania do Sakramentu Pokuty.

Zachęcamy do pełnego tekstu papieskiego orędzia.

więcej

Otwierać czy nie otwierać? - Oto jest pytanie

04 lutego 2009

Hamletowskie pytanie zawarte w tytule dotyczy praktyki występującej od samych narodzin Odnowy w Duchu Świętym. Chodzi o otwieranie Pisma Świętego - na chybił-trafił, po uprzedniej modlitwie, szukając odpowiedzi na jakieś ważne pytanie. Niektórzy odnoszą się do tego zwyczaju z niekłamanym entuzjazmem. Inni są wobec niego dość obojętni i sami go nie stosują. Jeszcze inni twierdzą (zadzierając przy tym lekko nosa), że na przypadek się nie zdają i wolą w swoim życiu stosować solidne reguły rozeznania duchowego.

Otwierać więc, czy nie otwierać? Na to powracające pytanie nie ma w świecie życia duchowego jednoznacznej odpowiedzi, bo... to zależy. Od czego?

Dariusz Jeziorny

więcej

« poprzednia 1 2 [ 3 ] 4 5 następna »