Na początku, kiedy pracujemy nad sobą, widzimy swój szybki wzrost, widzimy jak szybko się zmieniamy. Jednak w pewnym momencie mamy wrażenie, że zwalniamy, wydaje się nam, że nic się w nas nie zmienia. Zastanawiamy się czy nie szukać gdzieś indziej. Wtedy najważniejsza staje się wierność obranej drodze. Jeśli jesteśmy wierni, z czasem zobaczymy jak wiele się w nas dokonało. To jest jak wyprawa w góry. Wchodzimy na szlak, który ma nas doprowadzić na szczyt, który widzimy na początku.
Już same słowa takie, jak kryzys, cierpienie, próba, trudne doświadczenie wywołują w nas zaniepokojenie. Jeżeli czasem podejmujemy refleksję nad sytuacją kryzysową, to najczęściej ogranicza się ona do postawienia pytania: „Dlaczego coś się wydarzyło”, „Dlaczego dotknęło tę lub inną osobę, lub grupę osób”. Dość powszechnie, w pierwszym odruchu w zaistniałym dramacie lub tragedii jesteśmy skłonni doszukiwać się Bożej kary. Dużo trudniej jest nam przyjąć, że cierpienie...
Każdemu z nas potrzebne jest odkrycie, pogłębienie lub odnowienie pragnienia stanięcia przed Panem w uwielbieniu - z ufnością, wdzięcznością i wielkodusznością w każdych okolicznościach życia. Uwielbienie uczy nas zawierzenia, uczy trwać w obecności Boga i wciąż kierować ku Niemu spojrzenie, uczy dochowania wierności w czasie prób życiowych. Modlitwa uwielbienia jest powołaniem każdego człowieka.
Refleksje Davida Mangana - jednego z uczestników rekolekcji uznawanych za początek katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, które odbyły sięw Duquesne (USA) 18 lutego 1967 roku.
Grupa studentów Uniwersytetu Duquense w Pittsburgu zaplanowała urządzić w czasie weekendu rekolekcje poświęcone Duchowi Świętemu. Miałem wtedy 22 lata, zaangażowany byłem w pracę katechetyczną przy parafii i pamiętam, że odłożyłem przygotowania do moich zajęć na temat Ducha Świętego, bo miałem nadzieję, że te rekolekcje nauczą mnie czegoś nowego.
Mówiąc świadectwo, pamiętaj o trzech jego podstawowych warunkach i przedstaw:
1. swoje życie przed sytuacją, kiedy Pan Bóg zadziałał;
2. w jaki sposób Pan Bóg wkroczył w Twoje życie;
3. zmiany, jakie nastąpiły w Twoim życiu.
Człowiek, który wszedł w relację bliskości z Bogiem, potrzebuje codziennego osobistego kontaktu z Bogiem poprzez modlitwę. Jest ona warunkiem trwania człowieka w Bogu, jego wzrastania i rozwoju duchowego.
W czerwcu 1930 r. s. Faustyna została przeniesiona do domu zgromadzenia w Płocku, gdzie pracowała kolejno w kuchni, piekarni oraz w sklepie, w którym sprzedawała pieczywo Praca była ciężka. Łatwo było o rozproszenie i utratę ducha zakonnego, szczególnie w sklepie.
Bywa, że wchodząc w Odnowę i odkrywając osobiste spotkanie z Bogiem - ciesząc się darem{nl}uwielbienia i darem języków - jesteśmy skłonni do pewnego zaniedbania tradycyjnych form{nl}modlitwy. Różaniec, godzinki czy nawet modlitwa liturgiczna
« poprzednia | 1 2 3 4 [ 5 ] |