Ps 16

1 Miktam. Dawidowy.

    Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie,
2  mówię Panu: «Tyś jest Panem moim;
    nie ma dla mnie dobra poza Tobą».
3  Ku świętym, którzy są na Jego ziemi,
    wzbudził On we mnie miłość przedziwną!
4  Ci, którzy idą za obcymi [bogami],
    pomnażają swoje boleści.
    Nie wylewam krwi w ofiarach dla nich,
    imion ich nie wymawiam swoimi wargami.
5  Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego:
    To właśnie Ty mój los zabezpieczasz.

6  Sznur mierniczy wyznaczył mi dział wspaniały
    i bardzo mi jest miłe to moje dziedzictwo.
7  Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek,
    bo nawet nocami upomina mnie serce.
8  Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy,
    nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy.

9  Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje,
    a ciało moje będzie spoczywać z ufnością,
10 bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu
    i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu.
11 Ukażesz mi ścieżkę życia,
    pełnię radości u Ciebie,
    rozkosze na wieki po Twojej prawicy.

J 14, 1-3

        Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem.

Ps 34, 2-16

2  Chcę błogosławić Pana w każdym czasie,
    na ustach moich zawsze Jego chwała.

3  Dusza moja będzie się chlubiła w Panu,
    niech słyszą pokorni i niech się weselą!

4  Uwielbiajcie ze mną Pana,
    imię Jego wspólnie wywyższajmy!

5  Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał
    i uwolnił od wszelkiej trwogi.

6  Spójrzcie na Niego, promieniejcie radością,
    a oblicza wasze nie zaznają wstydu.

7  Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał,
    i wybawił ze wszystkich ucisków.

8 Anioł Pana zakłada obóz warowny
    wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.

9  Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan,
    szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka.

10 Bójcie się Pana, święci Jego,
    gdyż bogobojni nie doświadczają biedy.

11 Możni zubożeli i zaznali głodu;
    a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie.

12 Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie;
    nauczę was bojaźni Pańskiej.

13 Jakim ma być człowiek, co miłuje życie
    i pragnie dni, by zażywać szczęścia?

14 Powściągnij swój język od złego,
    a twoje wargi od słów podstępnych!

15 Odstąp od złego, czyń dobro;
    szukaj pokoju, idź za nim!

16 Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym,
    a Jego uszy na ich wołanie.

?

? (Brakuje Słowa na stronie. Czy ktoś ma namiary?)

Dz 13, 1-3

      W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon zwany Niger, Lucjusz Cyrenejczyk i Manaen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł. Gdy odprawili publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: «Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem». Wtedy po poście i modlitwie oraz po włożeniu na nich rąk, wyprawili ich

Mt 14, 13-21

      Gdy Jezus to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. Gdy wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi i uzdrowił ich chorych.
      A gdy nastał wieczór, przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: «Miejsce to jest puste i pora już spóźniona. Każ więc rozejść się tłumom: niech idą do wsi i zakupią sobie żywności!» Lecz Jezus im odpowiedział: «Nie potrzebują odchodzić; wy dajcie im jeść!» Odpowiedzieli Mu: «Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb». On rzekł: «Przynieście Mi je tutaj!» Kazał tłumom usiąść na trawie, następnie wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, odmówił błogosławieństwo i połamawszy chleby dał je uczniom, uczniowie zaś tłumom. Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków. Tych zaś, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.

1P 5, 5b-11

...młodzieńcy, bądźcie poddani starszym!

Napomnienia końcowe

    Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu! Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen.

Iz 40, 9-11

Zapowiedź ukazania się Boga

9  Wstąpże na wysoką górę,
    zwiastunko dobrej nowiny w Syjonie!
    Podnieś mocno twój głos,
    zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem!
    Podnieś głos, nie bój się!
    Powiedz miastom judzkim:
    «Oto wasz Bóg!»
10 Oto Pan Bóg przychodzi z mocą
     i ramię Jego dzierży władzę.
     Oto Jego nagroda z Nim idzie
     i przed Nim Jego zapłata.
11  Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę,
     gromadzi [ją] swoim ramieniem,
     jagnięta nosi na swej piersi,
     owce karmiące prowadzi łagodnie.

Iz, 60, 1-4a

1  Powstań! Świeć, bo przyszło twe światło
    i chwała Pańska rozbłyska nad tobą.
2  Bo oto ciemność okrywa ziemię
    i gęsty mrok spowija ludy,
    a ponad tobą jaśnieje Pan,
    i Jego chwała jawi się nad tobą.
3  I pójdą narody do twojego światła,
    królowie do blasku twojego wschodu.
4  Podnieś oczy wokoło i popatrz:
    Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie.

Łk 19, 1-10

             Potem wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A [był tam] pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: «Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu». Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to, szemrali: «Do grzesznika poszedł w gościnę». Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: «Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie». Na to Jezus rzekł do niego: «Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło».

Ez 39, 26-29

         I zapomną oni o swojej hańbie i o wszystkich swoich niewiernościach, których dopuścili się przeciwko Mnie, gdy bezpiecznie żyć będą w swoim kraju, a nikt ich nie będzie niepokoił, gdy spośród narodów sprowadzę ich i zgromadzę ich z rąk nieprzyjaciół, i okażę się w nich świętym przed oczami wielu narodów pogańskich. I poznają, że Ja, Pan, jestem ich Bogiem, gdy wyprowadziwszy ich na wygnanie pomiędzy pogan, zgromadzę ich znowu w ich kraju i nie pozostawię tam już żadnego z nich. I już nie będę na przyszłość ukrywał oblicza mojego przed nimi, kiedy Ducha mojego wyleję na Izraelitów» - wyrocznia Pana Boga.

Hbr, 10, 19-25

           Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje. Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę. Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków. Nie opuszczajmy naszych wspólnych zebrań, jak się to stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się nawzajem, i to tym bardziej, im wyraźniej widzicie, że zbliża się dzień.

Łk 1, 46-56

Magnificat

46 Wtedy Maryja rzekła:
     «Wielbi dusza moja Pana,
47 i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
48 Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
     Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
49 gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
     Święte jest Jego imię -
50 a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.
51 On przejawia moc ramienia swego,
     rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
52 Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
53 Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
54 Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
     pomny na miłosierdzie swoje -
55 jak przyobiecał naszym ojcom -
     na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».
56 Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

J 20, 19-21

            Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»  A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. 21 A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam».

Ef 5, 8-10

        Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości! Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu.

« poprzednia

... 11 12 13 14 15 [ 16 ] 17 18 19 20

następna »