Dz 4, 32-35

Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne. Apostołowie z wielką mocą świadczyli o zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a wszyscy oni mieli wielką łaskę. Nikt z nich nie cierpiał niedostatku, bo właściciele pól albo domów sprzedawali je i przynosili pieniądze [uzyskane] ze sprzedaży, i składali je u stóp Apostołów. Każdemu też rozdzielano według potrzeby.

Ps 57, 2-6

2  Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się nade mną,
    u Ciebie chronię swe życie:
    chronię się pod cień Twoich skrzydeł,
    aż przejdzie klęska.
3  Wołam do Boga Najwyższego,
    do Boga, który czyni mi dobro.
4  Niech ześle [pomoc] z nieba, niechaj mnie wybawi,
    niech hańbą okryje tych, co mnie dręczą;
    niechaj ześle Bóg swoją łaskę i wierność.
5  Pośrodku lwów spoczywam,
    co pożerają synów ludzkich.
    Ich zęby to włócznie i strzały,
    a język ich niby miecz ostry.
6  Bądź wywyższony, Boże, ponad niebo,
    a Twoja chwała ponad całą ziemię!

Łk 12, 35-40

Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie! A wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

J 19, 25-27

A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

więcej

Łk 10, 1-3

Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.

Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki.

więcej

Ps 19, 8-15

8  Prawo Pana doskonałe - krzepi ducha;
    świadectwo Pana niezawodne - poucza prostaczka;
9  nakazy Pana słuszne - radują serce;
    przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy*;
10 bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki;
    sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem są słuszne.
11 Cenniejsze niż złoto, niż złoto najczystsze,
    a słodsze od miodu płynącego z plastra.

12 Chociaż Twój sługa na nie uważa,
    w ich przestrzeganiu zysk jest wielki,
13 kto jednak dostrzega swoje błędy?
    Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną.
14 Także od pychy broń swojego sługę,
    niech nie panuje nade mną!
    Wtedy będę bez skazy i wolny
    od wielkiego występku.
15 Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca
    u Ciebie, Panie, moja Skało i mój Zbawicielu!

więcej

Ps 40, 2-4a

2  Złożyłem w Panu całą nadzieję;
    On schylił się nade mną
    i wysłuchał mego wołania.
3  Wydobył mnie z dołu zagłady
    i z kałuży błota,
    a stopy moje postawił na skale
    i umocnił moje kroki.
4  I włożył w moje usta śpiew nowy,
    pieśń dla naszego Boga.

Ps 16, 9-11

9  Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje,
    a ciało moje będzie spoczywać z ufnością,
10 bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu
    i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu.
11 Ukażesz mi ścieżkę życia,
    pełnię radości u Ciebie,
    rozkosze na wieki po Twojej prawicy.

Rz 6, 3-4

Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.

Prz 24, 1-5

1  Nie zazdrość ludziom nieprawym,
    nie pragnij ich towarzystwa:
2  bo serce ich przemoc obmyśla,
    ich wargi mówią złośliwie.
3  Dom się buduje mądrością,
    a roztropnością - umacnia;
4  rozsądek napełnia spichlerze
    wszelkimi dobrami drogimi, miłymi.
5  Mąż rozumny jest lepszy niż krzepki,
    a światły muskularnego przewyższa

2 Kor 2, 14-17

Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężać w Chrystusie i roznosić po wszystkich miejscach woń Jego poznania. Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie; dla jednych jest to zapach śmiercionośny - na śmierć, dla drugich zapach ożywiający - na życie. A któż temu sprosta? Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed Bogiem.

Kol 2, 6-8

Jak więc przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.

Łk 9, 1-6

Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.

J 19, 25-27

A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Jr 29, 13-14

Będziecie Mnie szukać i znajdziecie Mnie, albowiem będziecie Mnie szukać z całego serca. Ja zaś sprawię, że Mnie znajdziecie - wyrocznia Pana - i odwrócę wasz los, zgromadzę spośród wszystkich narodów i z wszystkich miejsc, po których was rozproszyłem - wyrocznia Pana - i przyprowadzę was do miejsca, skąd was wygnałem.

« poprzednia

... 11 12 13 14 15 16 17 [ 18 ] 19 20

następna »